بیماری جرب سیب زمینی

مقدمه

بیماری اسکب سیب زمینی یکی از بیماری های مهم صیفی جات کشت شده در کره زمین است همچنین سیب زمینی یکی از پر مصرف ترین محصول کشاورزی می باشد که در بسیاری از غذا ها استفاده می شود. کاشت سیب زمینی همانند سایر محصولات کشاورزی بدون آفات و بیماری نبوده و نیاز به دانستن نکاتی در طول دوره کاشت آن می باشد. بیماری اسکب سیب زمینی یکی از موارد مهمی است که  در حین کاشت با آن رو به رو می شویم .

شناسایی و مورفولوژی سیب زمینی

سیب زمینی گیاهی یک ساله از خانواده سولاناسه با ارتفاع بوته 60 تا 150 سانتی متر و طول دوره رشدی 3 تا 6 ماهه می باشد. سیب زمیی دارای ساقه های خزنده زیرزمینی به طول 5 تا 45 سانتی متر می باشد که از گره های پایینی و زیر خاک ساقه های هوایی منشا می گیرد. این ساقه های زیر زمینی برگ های کوچک فلسی دارند که اگر در معرض نور قرار بگیرند تبدیل به ساقه هوایی می شوند (ساقه های زیرزمینی). انتهای هر ساقه زیر زمینی متورم شده به غده تبدیل می شود. در واقع هر غده سیب زمینی ساقه ای تغییر شکل یافته است که جوانه ­های جانبی آن در نقاط فرو رفته به نام چشم متمرکز هستند. هر چشم دارای حداقل سه جوانه است که به وسیله فلس هایی احاطه شده است. جوانه های ساقه در شرایط مساعد رشد نموده هر جوانه تولید یک ساقه هوایی می کند. این گیاه سرما دوست بوده و در ناحیه سرد در بهار کشت می شود. سیب زمینی به خاک متوسط تا سبک نیاز دارد و خاک سنگین مثل خاک رسی مانع از گسترش غده می شود. سیب زمینی به شوری و خشکی هم حساس بوده و در PH بین 5 تا 6 بیشترین عملکرد را دارد.

بیماری اسکب(جرب)سیب زمینی

عامل بیماری گیاهی اسکب معمولی سیب زمینی، باکتری Streptomyces scabies می باشد. بعضی از گونه ها نسبت به این بیماری مقاوم هستند، اما وجود رطوبت نسبی به مدت شش هفته قبل از برداشت باعث حفاظت غده در برابر بیماری می شود. آب و خاک آلوده دو عامل مهم در جابجایی این باکتری به مناطق عاری از بیماری می باشد.توجه داشته باشید که آلودگی در داخل انبار گسترش پیدا نمی کند. کاشت بذور آلوده یا قطعات آلوده، باعث آغاز آلودگی در مناطق عاری از بیماری می شود. شرایط آب و هوایی نیمه خشک و محدوده دمای ٢۶ الی ٣۰ درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.

قابل ذکر است که برخی از محققان آن را جزو باکتری ها طبقه بندی کرده اند و برخی آن را جزو قارچ ها طبقه بندی کرده اند، زیرا برخی از ویژگی های قارچ مانند تولید رشته های میسیلیومی شفاف و باریکی را که حالت مارپیچی اند را دارند که از مشخصه قارچ هاست . سپس دیواره ی عرضی به وجود آمده و در نتیجه اسپور های شفاف تک سلولی به ابعاد 1 تا0/7 میکرو متر شبیه باکتری ها بوجود می‌آیند. این اسپورها با ایجاد 1 تا 2 لوله تندش جوانه می زنند.

اسکب سیب زمینی بهترین رشد را در خاک هایی با PH 5/5 تا 7/5 دارد و در خاک هایی که PH آنها 5 تا 5/3 است. به ندرت ایجاد بیماری می کند . این بیماری اغلب جرب گفته می‌شود. نامیدن جرب (معمولی) بیشتر به این علت است که آن را از جرب پودری که عامل آن قارچspongospora subterranea است جدا می‌نماید. این بیماری در آفریقا، آسیا، اروپا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی وجود دارد.

علائم بیماری جرب سیب زمینی

 علائم بصورت لکه های اولیه چوب پنبه ای سطحی است و به مرور عمیق می شوند که علاوه بر کاهش بازارپسندی باعث کاهش کمیت و کیفیت محصول نیز میشوند. در واقع زخم های روی غده در مرکز کمی فرورفته و قسمت حاشیه ای آن برآمده است . زخم های سطحی دارای اندازه های متفاوتی هستند و در صورت عدم کنترل بیماری در طی سالیان متوالی میزان خسارت افزایش می یابد. این زخم ها که در ابتدا به صورت منفرد یا دسته ای هستند به مرور زمان گسترش یافته و با پیوستن به یکدیگر سطح غده را در بر می گیرند. غده هایی که به صورت کامل رشد کرده باشند حساسیت پایینتری در برابر این بیماری دارند.

یک نکته حائز اهمیت این است که ارقام زودرس نسبت به دیررس و میان رس ها حساستر هستند و عامل این بیماری علاوه بر سیب زمینی باعث آسیب به محصولات دیگری از جمله هویج، چغندر و تربچه می شود.

 در واقع دو نوع علامت اغلب روی غده ها تشخیص داده می‌شود، یکی به نام جرب کم عمق است که به آن جرب کرکی و یا چوب پنبه ای نیز گفته می‌شود و دیگری جرب عمیق با حفره ای می‌باشد. در جرب سطحی اندازه لکه ها متغیر است. این لکه ها می تواند به یکدیگر متصل باشد ، لکه های بزرگ تر را به رنگ قهوه ای که حالت چوب پنبه ای دارند به وجود آورده و یا لکه ها امکان دارد دارای کمی برجستگی و فرورفتگی باشند که این حالت ناشی از رشد غیرعادی سلول های پریدرم است. رقم هایی که پوست متمایل به قهوه ای با حالت چوب پنبه ای دارند به این جرب بسیار حساس اند. در جرب عمیق معمولا زخم های فرو رفته،چوب پنبه ای و قهوه ای رنگ به اندازه های مختلف ایجاد می‌شود. زخم ها تقریبا گرد و اغلب 1 تا 5 میلیمتر قطر دارند. حشرات خاکزی ممکن است با حمله به زخم ها آنها را بزرگ تر کنند . توجه داشته باشید که ارقام پوست نازک که غده قرمز یا سفیدرنگ دارند معمولا به این نوع جرب حساس می‌باشند .

چرخه بیماری اسکب معمولی سیب زمینی

 این بیماری خاک های آلوده به مدت طولانی باقی می ماند و از طریق غده های آلوده از یک منطقه به منطقه دیگر انتشار می‌یابد.همچنین از طریق خاک آلوده، باد، آب، آبیاری و یا وسایل مکانیکی منتقل می‌شود.( این بیماری ممکن است از سیستم گوارشی جانوران عبور نموده و همراه فضولات کودی آنها پراکنده شود )

کنترل بیماری اسکب سیب زمینی

• تنظیمPH خاک
• استفاده از کودهای گوگردی مایع و سولفات پتاسیم جهت تحریک و رشد غده ها و کاهش پی اچ خاک ‌‌
• ضدعفونی غده ها پیش از کاشت
• کاشت غده های سالم و عاری از بیماری
• عدم کشت متناوب با شبدر قرمز، چغندرقند، کلم، شلغم، ترب و هویج
• تناوب با محصولاتی همچون یونجه، سویا و گندم
• اجتناب از جابجایی خاک های دارای سابقه آلودگی
• کشت ارقام مقاوم به بیماری
• استفاده از سموم شیمیایی مثل بردوفیکس :

– ضدعفونی غده ها قبل از کاشت (با نسبت ۵ در هزار)

– ضدعفونی خاک بعد از کاشت (با نسبت ۵ در هزار)

– زمان جوانه زنی و باز شدن اولین برگ ها ( سم پاشی با نسبت ۵ در هزار)

– در زمانی که ارتفاع بوته ها ١۰-١۵ سانتی متر است (سم پاشی با نسبت ۵ در هزار)

– تکرار سم پاشی با نسبت ۵ در هزار با فواصل دو هفته یک بار تا زمان برداشت

جمع بندی

با شناسایی و بررسی علت هر آفت و بیماری به همراه توجه به تغذیه مناسب و کود دهی و آبیاری متناسب – مصرف سموم به شیوه صحیح و… و همه این موارد اقداماتی هستند که در روند تولید محصولی خوب و با تناژ بالا موثر اند و سبب ایجاد رضایت خواهد شد.

با ما همراه باشید

با ارائه برترین مقالات و مطالب روز کشاورزی توسط کارشناسان فنی

برای مشاوره آنلاین کلیک کنید

  **اگری راز ،راز رویش ها**

سموم گیاهان خانگی

مقدمه

همه ما تا به حال با مشکلات آفات و بیماری های گل و گیاهان خانگی درگیر شده ایم (برای دیدن مطالب بیشتر از گیاهان آپارتمانی کلیک کنید )، که گاهی باعث ضعیف شدن و یا از بین رفتن گیاه می شود ، پس بهتر است از ترکیبات طبیعی علیه آفات و بیماری ها استفاده کرد . شما می توانید در منزل این ترکیبات را تهیه کرده و در وقت و هزینه خود صرفه جویی کنید .

نکته ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که استفاده از سموم ارگانیک خیلی زود تاثیر خود را از دست می دهند و برای اینکه نتیجه مطلوب بدست آید بهتر است به دفعات به فاصله یک هفته تکرار شود . در ادامه با ما همراه باشید که با طرز تهیه آنها آشنا شوید.

روش های تهیه آفت کش های طبیعی در خانه:

استفاده از روغن برای تهیه حشره کش طبیعی

از یک مایع ظرفشویی ملایم می توان استفاده کرد توجه کنید که از صابون های تخصصی و معطر یا آنتی باکتریال استفاده نشود چون امکان آسیب به گیاه وجود دارد . یک قاشق غذا خوری مایع ظرفشویی را با با یک فنجان روغن پخت و پز مخلوط کرده سپس دو قاشق چایخوری از آن را با یک فنجان آب مخلوط کرده و به گیاه اسپری کنید .

باید توجه داشت که این محلول به خاک نفوذ نکند زیرا باعث آسیب به ریشه می شود (می توان سطح خاک را با روزنامه یا دستمال پوشاند که محلول به سطح خاک نفوذ نکند ) و فقط روی نقاطی از برگ که تخم حشرات تجمع داشته ، تمرکز کرده ، روغن روی سطح بدن حشره یا تخم آفت قرار می گیرد و از تنفس آن ها جلوگیری گیرده و با عث مرگ آنها می شود .

پوست تخم مرغ برای تهیه آفت کش طبیعی

برای استفاده از پوست تخم مرغ اجازه دهید به طور کامل خشک شوند ، سپس آنها را به طور کامل پودر کرده و بطور مستقیم بر روی حشرات بریزید ، با این روش حشرات به خود پیجیده و به مرور از بین می روند ، این پودر باعث دور شدن آفات نیز می شود .

برای استفاده از آن دقت کنید که این پودر حتی حشرات مفید را هم از بین می برد پس بهتر است این پودر را بر روی آفاتی که می خواهید آنها را کنترل کنید بپاشید .

برای کنترل حلزونها و سوسکها در باغچه این پودر را اطراف پایه گیاه بپاشید، این پودر برای سلامتی خاک بسیار مفید است و به گیاه کلسیم اضافه می کند .

آب تنباکو برای تهیه آفت کش طبیعی

یک فنجان تنباکو را با دو لیتر آب مخلوط کرده ( توجه داشته باشید از تناکو میوه ای استفاده نشود ) ترکیب را به مدت 24 ساعت در مکانی گرم قرار داده که در نهایت رنگ ترکیب باید به صورت چای کمرنگ باشد اگر بیش از حد پررنگ باشد آن را با رقیق کرده و اگر خیلی کمرنگ باشد این ترکیب را بیشتر نگه داشته که به رنگ مطلوب برسد . این ترکیب را با یک قاشق مایع ظرفشویی مخلوط کرده و سپس آن را به قسمت های آلوده گیاه اسپری کرده .

دارچین برای تهیه آفت کش خانگی

مقداری دارچین را در آب گرم ریخته و هم زده و یک شب گذاشته سپس آن را از صافی ریز عبور داده تا ذرات بزرگ آن گرفته شود ، محلول آماده شده را می توان به ساقه و برگ گیاه بیمار اسپری کرد ، همچنین می توان این محلول را به خاک گیاهانی که مشکل قارچی دارند اسپری کرد .

آب گوجه فرنگی برای تهیه آفت کش خانگی

دو فنجان برگ و ساقه گیاه گوجه فرنگی را با دو فنجان آب گوجه فرنگی مخلوط کرده ، از صافی عبور داده و بگذارید یک روز بماند سپس آنرا به یک لیتر آب اضافه کرده و استفاده کنید ، این محلول برای گیاهانی که مورد حمله شته قرار گرفته اند مفید می باشد .

سیر برای تهیه آفت کش خانگی

سیر یک دافع قوی حشرات است ، حشرات مختلفی از بوی سیر فراری هستن ، برای این کار چند حبه سیر را پوره کرده ، که بوی تند آن باعث از بین رفتن و فراری شدن آفات می شود

اسپری صابونی برای تهیه آفت کش خانگی

یک صابون ظرفشویی ملایم انتخاب کنید توجه داشته باشید که ازصابون تخصصی ، معطر و آنتی باکتریال استفاده نشود ، 2 قاشق غذای خوری از صابون را در 3 لیتر آب مخلوط کرده به خوبی همزده و آن را درون آبپاش ریخته و بر روی مناطقی که به نظر می رسد تجمع آفات بیشتر است اسپری نمایید ، این آفت کش حشره را فلج کرده و دیگر قادر به غذا خوردن نمی باشند و از بین می روند.

هر 2 یا 3 روز یکبار این محلول را بر روی گیاه تا دو هفته ادامه داده تا آفت به طور کامل کنترل شود.

اسپری فلفل برای تهیه آفت کش خانگی

6 عدد فلفل تند را با یک فنجان آب مخلوط کرده و بگذارید تا یک روز بماند سپس از صافی ریز عبور داده و صاف کنید . ترکیب به دست آماده را با یک لیتر آب مخلوط کرده و به گیاه خود اسپری کنید این کار را هر هفته به مدت سه بار انجام داده ، این ترکیب برای حفاظت از گلها و سبزیجات و دفع آفات کمک می کند.

نکته مهم هنگام استفاده از آفت کش های خانگی

محلول های تهیه شده را ابتدا بر روی قسمت کوچکی از گیاه استفاده کرده در صورتی که پژمردگی یا زردی بر روی گیاه دیده نشد می توان بر روی کل گیاه استفاده کرد و آفات را از بین برد.

جمع بندی

استفاده از ترکیبات خانگی با توجه به تهیه آسان آنها و در دسترس بودن مواد اولیه و نداشتن مضرات آفت کش های شیمیایی از جمله مسمومیت ، سرطان زا بودن و آلودگی محیط زیست ، بسیار با اهمیت بوده و توصیه می شود در خانه به جای حشره کش های شیمایی از ترکیبات خانگی استفاده شود.

با ما همراه باشید

با ارائه برترین مقالات و مطالب روز کشاورزی توسط کارشناسان فنی

برای مشاوره آنلاین کلیک کنید

  **اگری راز ،راز رویش ها**

هفتمین تولید کننده گوجه فرنگی

اخبار روز کشاورزی

تهران- ایران پرس: آیا می دانید که ایران هفتمین کشور تولید کننده گوجه فرنگی در جهان است؟

به گزارش خبرگزاری ایران، ایران در تولید یک سوم از محصولات کشاورزی جهان جزء 10 کشور اول جهان محسوب می شود. 

یک سوال همیشگی وجود داشته و آن این که گوجه ‌فرنگی جزو میوه‌ هاست یا سبزی ها؟

جواب اینست که گوجه فرنگی هم میوه است هم سبزی و به طور خاص می توان گفت که گوجه فرنگی میوه‌ای است که توسط متخصصان تغذیه جزو سبزی ها در نظر گرفته می‌شود. 

گوجه فرنگی چه به شکل پخته شده یا خام و به عنوان سس، آبمیوه یا رب، فوق العاده محبوب است.

این محصول با حجم برداشت حداقل ۱۷۰ میلیون تن در هر سال، عنوان محبوب ترین میوه را از آن خود کرده است. این میوه دارای مواد مغذی چون نیاسین، اسیدفولیک و ویتامین B6 است که از ریسک بیماری‌های قلبی می کاهد.

بر اساس آمار سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو)، کشور چین با تولید 56 میلیون 309 هزار تن گوجه فرنگی در سال 2016 اولین کشور تولید کننده این محصول در جهان است.

بعد از کشور چین، کشورهای هند و آمریکا هر کدام با تولید 18.4 میلیون تن و 13 میلیون تن به ترتیب در رتبه های دوم و سوم این رده بندی قرار دارند. 

کشور ایران نیز با تولید نزدیک به 6 میلیون و 400 هزار تن گوجه فرنگی در سال در رتبه هفتم دنیا قرار دارد و در بین کشورهای خاورمیانه بعد از کشور ترکیه و مصر در رتبه سوم خاورمیانه قرار دارد.

برای دیدن اخبار کشاورزی در سایت اگری راز همراه ما باشید.

چهارمین تولید کننده خیار سبز

اخبار روز کشاورزی

آیا می‌دانستید که ایران چهارمین کشور تولید کننده خیار سبز در جهان است؟ براساس گزارش خبرگزاری، ایران در تولید یک سوم از محصولات کشاورزی جهان، جزو 10 کشور برتر جهان قرار دارد.

بنا بر تحقیقات پژوهشگران، خیار از کشور هند به دست آمده است و این کشور بزرگترین ذخیره ژنتیکی خیار را در اختیار دارد. بیش از ۳ هزار سال است که خیار در منطقه غرب آسیا کشت می‌شود و به احتمال زیاد اروپایی‌ها از طریق رومی‌ها با خیار آشنا شده‌اند.

خیار حاوی حدود ۹۶ تا ۹۷ درصد آب است و به دلیل وجود فراوان ویتامین، املاح معدنی و اسیدهای آلی، در تغذیه مدرن امروزی اهمیت ویژه‌ای دارد.

به گزارش سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو)، چین با تولید ۶۱ میلیون تن خیار، بزرگترین تولیدکننده خیار در جهان است. تولید خیار چین حدود ۳۰ برابر تولید روسیه، کشور دوم در لیست، است.

روسیه و ترکیه نیز با تولید به ترتیب ۱.۹ و ۱.۸ میلیون تن، در رتبه‌های دوم و سوم قرار دارند.

در نتیجه، ایران با تولید ۱.۷ میلیون تن خیار، چهارمین کشور بزرگ تولیدکننده خیار در جهان است.

از آنجایی که میدانیم خیار یک محصول آب بر است، اما در حوزه تولید خیار ،در ایران، سه استان تهران، جنوب کرمان و یزد با ۷۴ درصد از سهم تولید، بیشترین میزان تولید این محصول را به خود اختصاص داده اند.

حدود چهار هزار هکتار گلخانه‌ سبزی و صیفی در مناطق مختلف کشور از جمله جیرفت و کهنوج، اصفهان، تهران، یزد، سیستان و بلوچستان و سمنان وجود دارد و بیش از 652 هزار تن محصولات سبزی و صیفی از آنها برداشت می‌شود که خیار بالاترین میزان تولید محصولات گلخانه‌ای را به خود اختصاص داده است.

3420 هکتار از گلخانه‌های کشور تحت کشت خیار قرار دارد که عمدتا در ماه‌های آذر، دی، بهمن، اسفند، فروردین، اردیبهشت و خرداد به تولید می‌رسند.

تولید خیار در بهار ، در جیرفت و کهنوج، پلدختر، دره‌شهر، نهاوند، سرپل ذهاب، استان گلستان و تولیدات گلخانه‌ای است و در فصل تابستان نیز در اکثر مناطق کشورمان خیار کشت و تولید می‌شود.

عمده تولید پاییزه خیار مربوط به شهرستان‌های دزفول، چراغ‌آباد (استان فارس)، ورامین و تولیدات گلخانه‌ای است.

در فصل زمستان نیز این محصول در جیرفت و کهنوج، بندر‌عباس، دزفول و تولیدات گلخانه‌ای برداشت می‌شود.

برای دیدن اخبار کشاورزی در سایت اگری راز همراه ما باشید.

چهارمین تولید کننده کیوی

اخبار روز کشاورزی

سه نوع رقم جدید کیوی با گوشت زرد (طلایی) و طعم متفاوت با اسامی طلوع (Sunrise)، گیلدا (Gilda) و زرین (Zarin) در کشور تولید و به ثبت رسید.

بنابراین گزارش معرفی این ارقام، در قالب یک برنامه تحقیقاتی جامع و هدفمند ۸ ساله با سه رقم جدید صورت گرفته که در نود و نهمین جلسه کمیته معرفی انواع این میوه، در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کشور ثبت شد.

این ارقام جدید بر اساس استانداردها و با در نظر گرفتن نوع ذائقه مصرف کننده‌های داخلی و بین‌المللی معرفی شد و مدیرکل دفتر میوه‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری وزارت جهاد کشاورزی در این خصوص گفت: سطح زیر کشت کیوی در کشور ۱۵ هزار و ۸۰۰ هکتار و تولید آن ۴۳۶ هزار تن است.

جلیلی‌مقدم با بیان این که ایران چهارمین تولید کننده کیوی در جهان است، اظهار کرد: سال گذشته حدود ۲۰۱ هزار تن کیوی به ارزش ۱۱۶ میلیون دلار از کشور صادر شده است.

وی رعایت استانداردهای بین‌المللی و کشورهای هدف در توسعه صادرات و اجرای عملیات خوب کشاورزی GAP در بهبود کمی و کیفی محصول را اثرگذار دانست.

جلیلی‌مقدم گفت: در میوه کیوی، زمان برداشت و زودرسی، شاخص طعم، رنگ گوشت، عملکرد، رایحه مطلوب با ظاهری بازارپسند حائز اهمیت است ضمن آن که میزان ویتامین C و ماندگاری میوه و تحمل انواع تنش‌ها از دیگر صفات مهم کیوی در برنامه‌های اصلاحی است.

بر اساس آمار سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو)، کشور چین با تولید 2 میلیون و 390 هزار تن اولین کشور تولید کننده این محصول در جهان است. بعد از کشور چین کشورهای ایتالیا و نیوزیلند هر کدام با تولید 523 هزار تن و 434 هزار تن کیوی در سال در رتبه دوم و سوم این رده بندی قرار دارند. ایران نیز با تولید 295 هزار تن کیوی چهارمین کشور بزرگ تولید این محصول در دنیا است.

ایران با این تولید سهم 7 درصدی از کل کیوی تولیدی در جهان را دارد.

اگرچه ایران در تولید کیوی قدمت زیادی ندارد، اما در دهه های اخیر به سبب شرایط اقلیمی منحصر به فردش توانسته در زمره بزرگ ترین تولید کنندگان این محصول قرار گیرد و آن را در سه استان خود یعنی گیلان، مازندران و گلستان پرورش دهد.

کشور	2016 (تن)	درصد
چین	2,390,287	55.91
ایتالیا	523,595	12.25
نیوزیلند	434,048	10.15
ایران	294,413	6.89

برای دیدن اخبار کشاورزی در سایت اگری راز همراه ما باشید.

همه چیز در مورد گیاه آفتابگردان

مقدمه

کاشت آفتابگردان یک عمل کشاورزی دقیق است که هدف آن کشت گیاهان آفتابگردان (Helianthus annuus) برای اهداف مختلف مانند تولید روغن، مصرف انسانی، نمایش زینتی یا خوراک حیات وحش است. این فرآیند شامل چندین ملاحظات کلیدی برای اطمینان از رشد و عملکرد مطلوب است.

محیط مناسب کشت آفتابگردان

آفتابگردان در مناطقی با نور فراوان خورشید رشد می کند و آب و هوای گرم را ضروری می کند. در حالت ایده آل، دمای بین 70 درجه فارنهایت (21 درجه سانتیگراد) تا 78 درجه فارنهایت (26 درجه سانتیگراد) در طول فصل رشد مطلوب است. در حالی که آفتابگردان ها می توانند با انواع مختلف خاک سازگار شوند، آنها خاک های با زهکشی خوب با سطح حاصلخیزی مطلوب را ترجیح می دهند. حفظ pH خاک بین 6.0 تا 7.5 توصیه می شود.

انتخاب واریته مناسب برای آفتابگردان

انتخاب گونه های مناسب آفتابگردان بسیار مهم است و به هدف مورد نظر بستگی دارد. انواع مختلف آفتابگردان شامل انواع دانه های روغنی برای استخراج روغن، گونه های شیرینی پزی برای دانه های خوراکی و گونه های زینتی برای جذابیت های زیبایی است. عواملی که در انتخاب واریته ها باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: پتانسیل عملکرد، مقاومت به بیماری و مدت زمان بلوغ.

آماده سازی زمین و کاشت

قبل از کاشت، آماده سازی دقیق زمین ضروری است. این شامل حذف علف های هرز، شخم زدن خاک و در صورت لزوم ترکیب مواد آلی است. بسته به شرایط محیطی و ترجیحات کشت می توان آفتابگردان را مستقیماً بذر یا پیوند داد. زمان کاشت بهینه بر اساس موقعیت جغرافیایی و آب و هوا متفاوت است و معمولاً در بهار پس از آخرین تاریخ یخبندان رخ می دهد.

فاصله گذاری و تراکم بوته آفتابگردان

فاصله گذاری مناسب برای تسهیل رشد سالم و به حداکثر رساندن عملکرد بسیار مهم است. فاصله بوته بستگی به تنوع خاص و استفاده مورد نظر دارد. به طور کلی، انواع دانه های روغنی در تراکم های 15000 تا 22000 بوته در هکتار (37000 تا 54000 بوته در هکتار) کشت می شوند، در حالی که گونه های شیرینی پزی در تراکم های کمتر کاشته می شوند تا امکان رشد بذر بیشتر شود.

آبیاری و مدیریت آب

آفتابگردان ها به آبیاری منظم به ویژه در دوره های خشک برای حفظ رطوبت کافی خاک نیاز دارند. مدیریت صحیح آب در مراحل گلدهی و رشد بذر بسیار مهم است. با این حال، مهم است که از آبیاری بیش از حد خودداری کنید، زیرا رطوبت بیش از حد می تواند منجر به استعداد ابتلا به بیماری و اقامت شود.

کوددهی مناسب گیاه آفتابگردان

انجام آنالیز خاک برای تعیین نیازهای غذایی خاص محصول آفتابگردان توصیه می شود. به طور کلی، آفتابگردان نیاز به کوددهی با نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) دارد. استفاده از کودها بر اساس نتایج آزمایش خاک یا مشاوره با کارشناسان کشاورزی، تعادل بهینه مواد مغذی و میزان مصرف را تضمین می کند.

در طول دوره رشدی آفتابگردان سه مرحله برای کوددهی و افزایش کیفیت محصول وجود دارد.

• از جوانه زنی تا تشکیل سبد آفتابگردان که با جذب فسفر و میزان متوسط نیتروژن و پتاسیم کیفیت محصول بیشتر میشود.

• از ابتدای تشکیل سبد تا آغاز گلدهی آفتابگردان به کوددهی با عناصر نیتروژن،فسفر و پتاسیم نیاز دارد.

• از آغاز گلدهی تا شروع رسیدن آفتابگردان با افزایش جذب پتاسیم و جذب طبیعی نیتروژن و فسفر کیفیت بی نظیری را خواهید داشت.

کنترل آفات و بیماری ها آفتابگردان

نظارت دقیق برای آفات و بیماری ها در طول فرآیند کشت ضروری است. آفات متداول آفتابگردان عبارتند از: پروانه آفتابگردان، حشره آفتابگردان، شته ها و تهدیدات پرندگان. استفاده از تکنیک‌های مدیریت یکپارچه آفات (IPM) مانند کنترل‌های فرهنگی، کنترل‌های بیولوژیکی و استفاده عاقلانه از آفت‌کش‌ها در صورت لزوم، به کاهش آسیب آفات کمک می‌کند. مدیریت بیماری شامل اعمالی مانند تناوب زراعی، کشت واریته های مقاوم و کاربردهای استراتژیک قارچ کش است.

نور مناسب گیاه آفتابگردان

آفتابگردان در مناطق گرم رشد مناسب و نسبت به گرما و خشکی مقاوم است. بهتر است نور مستقیم روزانه 8-6 ساعت دریافت کنند. احتمال شکوفه دهی آفتابگردان نیز در دماهای بالا بیشتر است.

برداشت آفتابگردان

زمان برداشت بستگی به استفاده مورد نظر از آفتابگردان دارد. برای تولید روغن، زمانی برداشت کنید که پشت سر آفتابگردان قهوه ای شود و دانه ها بالغ شوند. برای مصرف بذر خوراکی، زمانی برداشت می شود که دانه ها پر شده و پشت سر شروع به زرد شدن می کند. پس از بریدن سرهای آفتابگردان، اجازه دهید قبل از استخراج دانه ها خشک شوند.

با رعایت پروتکل های دقیق و اجرای بهترین شیوه ها، کشت حرفه ای آفتابگردان رشد، عملکرد و کیفیت مطلوب گیاه را تضمین می کند. توجه به جزئیات، مدیریت مناسب محصول و رعایت استانداردهای صنعتی به یک تلاش موفق کشت آفتابگردان کمک می کند.

علت خشک شدن آفتابگردان

آفتابگردان ها به خاطر شکوفه های پر جنب و جوش و شاخ و برگ های سرسبز خود شناخته می شوند. با این حال، گاهی اوقات، آفتابگردان ها ممکن است خشک شدن یا پژمرده شدن را تجربه کنند، که می تواند برای پرورش دهندگان نگران کننده باشد. عوامل متعددی می توانند در خشک شدن آفتابگردان نقش داشته باشند و درک این دلایل برای مدیریت موثر ضروری است

1. تنش آبی: تامین ناکافی آب یکی از دلایل رایج خشک شدن آفتابگردان است.

2. کمبود مواد مغذی: آفتابگردان برای رشد سالم به مواد مغذی ضروری نیاز دارد. کمبود مواد مغذی مانند نیتروژن، فسفر یا پتاسیم می تواند منجر به توقف رشد و خشک شدن گیاهان شود. برای دیدن برنامه تغذیه اصولی آفتابگردان کلیک کنید.

3. بیماری و آفات: آفتابگردان مستعد ابتلا به بیماری ها و آفات مختلفی است که می تواند باعث علائم خشکی شود. عفونت‌های قارچی مانند سفیدک پودری یا سفیدک پودری و همچنین بیماری‌های ویروسی می‌توانند بر سلامت کلی گیاهان آفتابگردان تأثیر بگذارند و منجر به خشک شدن برگ‌ها و ساقه‌ها شوند. علاوه بر این، آفاتی مانند شته ها یا کرم ها می توانند به شاخ و برگ آسیب رسانده و در نتیجه خشک و پژمرده شوند که در ادامه به طور مختصر توضیح خواهیم داد.

4. عوامل محیطی: دمای زیاد، به ویژه گرمای بیش از حد، می تواند باعث خشک شدن گیاهان آفتابگردان شود. آفتابگردان ها معمولاً در برابر گرما مقاوم هستند، اما قرار گرفتن طولانی مدت در دمای بالا بدون رطوبت کافی می تواند منجر به کم آبی و خشک شدن شود. به طور مشابه، یخبندان یا دمای سرد نیز می تواند به آفتابگردان آسیب برساند و علائم خشک شدن را ایجاد کند.

5. شرایط خاک: کیفیت پایین خاک، از جمله خاک فشرده یا زهکشی نامناسب، می تواند مانع جذب آب و رشد ریشه در آفتابگردان شود. این می تواند منجر به خشک شدن و پژمردگی گیاهان شود. اطمینان از زهکشی خوب خاک و رسیدگی به هرگونه مشکل تراکم خاک برای حفظ سلامت آفتابگردان مهم است.

6. عدم رعایت فاصله: گیاهان پر ازدحام ممکن است برای منابع رقابت کنند که منجر به جذب ناکافی آب یا مواد مغذی شود. ایجاد فضای کافی بین گیاهان و پیروی از روش های کاشت توصیه شده می تواند به جلوگیری از مشکلات خشک شدن کمک کند.

با شناسایی علت خاص و اجرای اقدامات مناسب، مانند آبیاری مناسب، کوددهی، کنترل بیماری و مدیریت آفات، پرورش دهندگان می توانند به طور موثر علائم خشک شدن را برطرف کرده و رشد سالم آفتابگردان را ارتقا دهند

علت پوک شدن تخمه آفتابگردان

پوک شدن تخمه آفتابگردان یکی از مشکلاتی است که بیشتر کشاورزان با این مشکل برخورد کردند که باعث میشود کشاورزانی که بصورت تجاری آفتابگردان را کشت میکنند ضرر سنگینی را متحمل شوند .طبق تحقیقیاتی که انجام شده چند عامل سبب پوک شدن یا خالی شدن تخمه آفتابگردان میشود که در ادامه بررسی خواهیم کرد.

• خسارت آفات

در بعضی مواقعه در تخمه آفتابگردان سوراخ های کوچکی ایجاد میشود که این نشان دهنده وجود آفت می باشد.

Smicronyx fulvus و Smicronyx sordidus دو گونه آفت که سبب پوک شدن تخمه آفتابگردان شده که مستقیم از دانه آفتابگردان تغذیه کرده و به زمین می افتند و مکانی را برای زمستان گذرانی کردن انتخاب کرده و در تابستان سال آینده به صورت حشره بالغ ظاهر خواهند شد.

• کمبود نور خورشید

برگ های آفتابگردان عمل فتوسنتز را انجام میدهند بنابراین اگر نور به اندازه ی کافی به گیاه نرسد ،گیاه در فرایند رشد خود با مشکل روبرو شده و در نتیجه سبب خالی شدن تخمه ی آن نیز میشود.

هنگام کاشت گیاه آفتابگردان باید حتما گیاه شما در مکانی کاشته شود که نور به اندازه کافی به گیاه برسد و از لحاظ فاصله کاشت نیز،مکان مناسبی را در نظر بگیرید.

• تنش خشکی یا تنش گرمایی

همانطور که میدانید تنش هایی مانند گرما یا کم آبی عملکرد گیاه را کاهش داده بنابراین گیاه دیگر توان پر کردن دانه خود را نداشته و کیفیت محصول کاهش پیدا میکند.قابل ذکر است که اگر شما در هنگام گرده افشانی گیاه آفتابگردان روزهای خشک و گرمی را سپری کنید،دانه آفتابگردان شما قطعا پوک خواهد شد.

• کمبود عناصر غذایی

کمبود عناصر غذایی هر یک به نوبت خود سبب کاهش کیفیت محصول خواهد شد بنابراین باید از کودهای فسفر،پتاسیم و نیتروژن در مراحل مختلف استفاده کنید که کشت پرسودی را تجربه کنید.

چرا برگ‌های آفتابگردان می‌سوزند؟

چند علت مختلف باعث سوخته شدن برگ های گیاه آفتابگردان میشود که شامل موارد زیر میشود.

• استفاده بیش از حد از کود
• آبیاری زیاد یا کمبود آب سبب سوخته شدن برگ ها میشود
• افزایش دما یا تغییرات ناگهانی دما
• تابش مستقیم نور خورشید
• خاک‌های با سطح نمک بالا یا آبیاری با آب‌شور سبب سوزش لبه‌های برگ‌ها می‌شود.
• PH بسیار اسیدی یا بسیار قلیایی خاک

علت سوراخ شدن برگ آفتابگردان

عوامل مختلف مانند آفت( سن خراطی، کرم برگ‌خوار و دیگر حشرات)،بیماری قارچی(بسیاری از از بیماری‌های قارچی سبب ظاهر شدن لکه‌هایی روی برگ‌ها می‌شوند ) و تنش های محیطی (سرمازدگی، سوختگی ناشی از آفتاب یا آسیب ناشی از باران یخ می‌تواند به برگ آسیب بزند و باعث ایجاد سوراخ یا آسیب‌های مشابه)سبب سوراخ شدن برگ گیاه آفتابگردان میشود.

جمع بندی

برای کاشت آفتابگردان با شناسایی علت خاص و اجرای اقدامات مناسب، مانند آبیاری مناسب، کوددهی، کنترل بیماری و مدیریت آفات، پرورش دهندگان می توانند به راحتی محصولی با کیفیت تولید و تناژ محصول خود را بالا ببرند.

  **اگری راز ،راز رویش ها

طبیعتی همیشه سبز به نام شمشاد

مقدمه

درخت شمشاد با شاخ و برگ های سبز سرسبز و طبیعت همه کاره خود، قرن هاست که باغبانان را مجذوب خود کرده اند. در این راهنمای جامع، همه چیزهایی را که باید در مورد درختان شمشاد بدانید، از معرفی و مراقبت از آنها گرفته تا گونه های مختلف و نگهداری آنها در یک آپارتمان، بررسی خواهیم کرد. چه یک باغبان باتجربه باشید و چه تازه شروع کرده اید، این راهنما بینش های ارزشمندی را در مورد دنیای درختان شمشاد ارائه می دهد.

درخت شمشاد

درختان شمشاد متعلق به جنس Buxus هستند که به دلیل طبیعت همیشه سبز و عادت رشد فشرده خود شناخته شده اند. این درختان قرن ها کشت شده اند و قدمت آن به تمدن های باستانی مانند رومیان و مصریان می رسد. محبوبیت آنها از شاخ و برگ متراکم، بافت ظریف و توانایی شکل دادن به اشکال مختلف ناشی می شود. درختان شمشاد به دلیل جذابیت همیشگی و تطبیق پذیری معمولاً برای پرچین ها، تاپیاری ها و اهداف زینتی استفاده می شوند.

نحو نگهداری از درخت شمشاد

مراقبت مناسب برای سلامت و طول عمر درختان شمشاد ضروری است. در اینجا چند دستورالعمل برای اطمینان از رشد مطلوب وجود دارد

مکان و خاک: مکانی را انتخاب کنید که سایه نسبی برای آفتاب کامل داشته باشد، زیرا درختان شمشاد در این شرایط رشد می کنند. خاک خوب زهکشی شده با PH کمی اسیدی تا خنثی ایده آل است. قبل از کاشت، خاک را با مواد آلی اصلاح کنید تا قابلیت حاصلخیزی و زهکشی آن افزایش یابد.

آبیاری درختان شمشاد را عمیقاً اما به ندرت آبیاری کنید، با هدف رسیدن به سطح رطوبت ثابت و بدون ریشه های غرقاب. رطوبت خاک را کنترل کنید و آبیاری را متناسب با آن تنظیم کنید، به ویژه در دوره های خشک یا در ظروف.

هرس و شکل دهی هرس منظم به حفظ فرم مطلوب کمک می کند و سلامت کلی درخت را ارتقا می دهد. درختان شمشاد را در اواخر زمستان یا اوایل بهار قبل از ظهور رشد جدید هرس کنید. از ابزارهای تیز و تمیز برای برش های دقیق استفاده کنید و شاخه های مرده یا آسیب دیده را جدا کنید در حالی که درخت را به دلخواه شکل می دهید.

کوددهی در اوایل بهار یک کود متعادل و آهسته رهش بمالید تا مواد مغذی ضروری برای رشد سالم فراهم شود. دوز توصیه شده روی بسته کود را دنبال کنید تا مطمئن شوید که بیش از حد کود نمی دهید، که می تواند منجر به رشد بیش از حد شاخ و برگ شود.

انواع گونه های درخت شمشاد

درختان شمشاد گونه های مختلفی را در بر می گیرند که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. در اینجا برخی از گونه های رایج درخت شمشاد آورده شده است:

Buxus sempervirens : شمشاد معمولی که به خاطر شاخ و برگ های متراکم، شکل گرد و برگ های سبز تیره اش معروف است. این یک انتخاب محبوب برای پرچین ها و باغ های رسمی است.

Buxus microphylla : شمشاد برگ کوچک که با برگهای کوچک و براق و عادت رشد فشرده مشخص می شود. برای باغچه های کوچک و کاشت ظرف مناسب است.

Buxus sinica : شمشاد چینی، دارای برگهای ظریف و سرعت رشد کندتر است. اغلب برای بونسای و طرح های منظره کوچکتر استفاده می شود.

نگهداری از درختان شمشاد در آپارتمان

در حالی که درختان شمشاد معمولاً در محیط های بیرونی رشد می کنند، می توانند در آپارتمان ها نیز با مراقبت مناسب رشد کنند. در اینجا چند نکته برای نگهداری درختان شمشاد در آپارتمان آورده شده است:

گونه های مناسب را انتخاب کنید : ارقام فشرده درخت شمشاد را انتخاب کنید که برای باغبانی ظروف مناسب هستند. به دنبال گونه هایی با رشد آهسته باشید که می توانند با شرایط داخلی سازگار شوند.

انتخاب ظرف : یک ظرف بزرگ با سوراخ های زهکشی مناسب برای جلوگیری از غرق شدن آب انتخاب کنید. برای زهکشی خوب و حفظ مواد مغذی از خاک گلدان با کیفیت بالا مخلوط شده با مواد آلی استفاده کنید.

روشنایی مورد نیاز : درختان شمشاد را در مکانی با نور مناسب، ترجیحا نزدیک پنجره ای که نور غیر مستقیم و روشن خورشید را دریافت می کند، قرار دهید. درخت را به صورت دوره ای بچرخانید تا رشد یکنواخت را تضمین کنید.

دما و رطوبت : دمای اتاق را راحت نگه دارید، از گرما یا سرمای شدید اجتناب کنید. درختان شمشاد رطوبت متوسطی را ترجیح می دهند، بنابراین استفاده از یک مرطوب کننده یا قرار دادن گلدان را روی سینی پر از سنگریزه های آب در نظر بگیرید.

مدیریت آفات : درخت را از نظر آفاتی مانند شته ها یا کنه های عنکبوتی بررسی کنید. به طور مرتب برگها و ساقه ها را بررسی کنید و در صورت وجود آفات، با استفاده از روش های ارگانیک کنترل آفات، درمان را انجام دهید.

آفات تهدید آمیز شمشاد

شمشاد با شاخ و برگ های سبز سرسبز و طبیعت همه کاره خود، از دیرباز گیاهی گرامی در باغ ها و مناظر بوده است. با این حال، زیبایی شمشاد از خطرات ناشی از آفات مختلف مصون نیست. در این مقاله، برخی از رایج‌ترین آفاتی را که گیاهان شمشاد را مبتلا می‌کنند، بررسی می‌کنیم، ویژگی‌های آن‌ها را شناسایی می‌کنیم و راهکارهای موثر برای حفاظت از این درختچه‌های دوست داشتنی را مورد بحث قرار می‌دهیم.

خیش برگ شمشاد (Monarthropalpus flavus)

شمشاد لیف ماینر یک مگس کوچک نارنجی متمایل به زرد است که لاروهای آن آسیب قابل توجهی به برگ های شمشاد وارد می کنند. لاروها از میان برگ ها عبور می کنند و لکه های قهوه ای ناخوشایندی ایجاد می کنند و باعث ریزش برگ می شوند. نظارت بر علائم اولیه آلودگی، مانند مین های تاول مانند روی برگ ها، و اجرای اقدامات فرهنگی مناسب مانند هرس و حفظ سلامت گیاه می تواند به مدیریت این آفات کمک کند.

پسیل شمشاد (Psylla buxi)

پسیل شمشاد یک حشره کوچک است که از شاخ و برگ شمشاد تغذیه می کند و عسل ترشح می کند و در نتیجه بقایای چسبنده روی برگ ها ایجاد می شود. این آفت می تواند باعث توقف رشد، زرد شدن برگ ها و تغییر شکل شاخ و برگ شود. بازرسی منظم سطح زیرین برگ ها از نظر وجود پوره یا بالغ و اتخاذ درمان های حشره کش مناسب در صورت لزوم می تواند به کنترل جمعیت پسیل شمشاد کمک کند.

کنه شمشاد (Eurytetranychus buxi)

کنه شمشاد یک آفت میکروسکوپی است که از برگ های شمشاد تغذیه می کند و باعث زردی، برنزه شدن و برگ زدایی می شود. تشخیص این آفات بدون بزرگنمایی دشوار است. هرس شاخه های آلوده و ترویج گردش هوای خوب در اطراف گیاهان می تواند به مدیریت آلودگی کنه های شمشاد کمک کند. در موارد شدید، ممکن است حشره کش های هدفمند لازم باشد.

بلایت شمشاد (Calonectria pseudonaviculata)

سوختگی شمشاد یک بیماری قارچی است که تمام قسمت‌های گیاه شمشاد را درگیر می‌کند و باعث برگ‌زدایی، قهوه‌ای شدن و خشک شدن آن می‌شود. این بیماری از طریق بقایای گیاهی آلوده و ابزارهای آلوده گسترش می یابد. اجرای اقدامات بهداشتی مناسب، مانند حذف و از بین بردن مواد گیاهی آلوده، انجام زهکشی خوب، و اجتناب از آبیاری سربار، می تواند به پیشگیری و کنترل بیماری شمشاد کمک کند.

برای مشاهده محصولات فروشگاه آنلاین کشاورزی اگری راز کلیک و اطلاعات آن را مشاهده کنید.

هرس شمشاد (شکل دادن به زیبایی و ارتقای سلامت)

هرس یک جنبه حیاتی برای حفظ سلامت، شکل و زیبایی شناسی گیاهان شمشاد است. تکنیک‌های هرس مناسب نه تنها زیبایی طبیعی این درختچه‌های همه کاره را افزایش می‌دهد، بلکه باعث افزایش قدرت و طول عمر کلی آنها می‌شود. در این مقاله هنر هرس شمشاد از جمله زمان و نحوه هرس، فواید هرس و نکات ضروری برای دستیابی به نتایج مطلوب را بررسی خواهیم کرد.

زمان هرس

زمان ایده آل برای هرس شمشاد در اواخر زمستان یا اوایل بهار است که گیاه هنوز در خواب است. هرس در این زمان امکان حذف شاخه های مرده یا آسیب دیده، شکل دادن به فرم مورد نظر و تشویق رشد جدید با شروع فصل رشد را فراهم می کند. از هرس شمشاد در اواخر تابستان یا پاییز خودداری کنید، زیرا این می تواند رشد جدیدی را تحریک کند که ممکن است در معرض آسیب زمستان باشد.

ابزارها و تکنیک ها

هنگام هرس شمشاد، استفاده از ابزارهای تیز و تمیز برای اطمینان از برش تمیز و به حداقل رساندن خطر انتقال بیماری ضروری است. هرس یا قیچی دستی برای شاخه های کوچک تا متوسط مناسب است، در حالی که برای شاخه های ضخیم تر ممکن است قیچی لازم باشد. با برداشتن شاخه های مرده، بیمار یا متقاطع شروع کنید. برای شکل دادن به شمشاد، شاخه ها را به صورت انتخابی هرس کنید تا شکل مورد نظر خود را حفظ کنید، خواه پرچین رسمی، توپی یا شکل طبیعی باشد.

مزایای هرس

هرس شمشاد مزایای متعددی دارد. در مرحله اول، به حفظ اندازه و شکل مورد نظر کمک می کند و اطمینان می دهد که گیاه به طور هماهنگ در محیط اطراف خود قرار می گیرد. هرس همچنین رشد جدید را تحریک می کند و در نتیجه شاخ و برگ متراکم تر و ظاهر فشرده تر ایجاد می کند. هرس منظم گردش هوا و نفوذ نور خورشید را افزایش می دهد و خطر بیماری را کاهش می دهد و سلامت کلی گیاه را ارتقا می دهد. علاوه بر این، هرس می تواند گیاهان مسن شمشاد را جوان کند و آنها را تشویق به رشد تازه و حفظ سرزندگی کند.

نکات ضروری هرس

• با حداقل هرس شروع کنید و به مرور زمان شمشاد را به تدریج شکل دهید، به خصوص اگر از فرم مورد نظر مطمئن نیستید.
• از بریدن شمشاد در سطوح صاف خودداری کنید، زیرا این کار می تواند مانع نفوذ نور خورشید و کاهش شاخ و برگ داخلی شود.
• هنگام شکل دادن به پرچین های شمشاد، پایه کمی پهن تر داشته باشید تا امکان پخش بهتر نور در سرتاسر گیاه فراهم شود.
• برای ارزیابی شکل کلی و تقارن شمشاد در حین هرس کردن، به طور دوره ای به عقب برگردید.
• به خاطر داشته باشید که ابزارهای هرس خود را بین بریدگی ها و بین بوته ها تمیز کنید تا از شیوع بیماری ها جلوگیری کنید.

جمع بندی گیاه شمشاد

درختان شمشاد زیبایی بی انتها، تطبیق پذیری و حضور همیشه سبز را در باغ ها و آپارتمان ها به طور یکسان ارائه می دهند. با مراقبت مناسب، انتخاب گونه های مناسب و درک نیازهای منحصر به فرد آنها می توانید از جذابیت درختان شمشاد در هر فضایی لذت ببرید. با این راهنمای جامع، شما اکنون مجهز به سفری پرارزش با این درختان همیشه سبز قابل توجه هستید.

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%84

با ما همراه باشید

با ارائه برترین مقالات و مطالب روز کشاورزی توسط کارشناسان فنی

بررسی مزایای کاشت دو نوع محصول در زمین های کشاورزی

مقدمه

در دنیای کشاورزی،کشاورزان به طور مستمر به دنبال روش‌های نوآورانه برای به حداکثر رساندن بهره‌وری و پایداری هستند. یکی از این رویکردهایی که توجه را به خود جلب می کند، کشت دوگانه است که شامل کاشت دو نوع مختلف محصول در یک زمین کشاورزی است. این عمل چندین مزیت از جمله افزایش بازده، استفاده بهینه از منابع و کاهش ریسک را ارائه می دهد. در این مقاله، مزایای کشت دوگانه را به صورت کلی بررسی خواهیم کرد.

کشت دو گانه

بسیاری از کشاورزان برای بهره وری بهینه از عوامل محیطی و زراعی بیش از یک محصول در سال در یک قطعه زمین به صورت پشت سر هم تولید می کنند. این سیستم تولید را چند کشتی (multiple-cropping) گویند تولید چند محصول باغبانی در یک سال در یک قطعه زمین در ایران معمول است.
کشت دوگانه (double-cropping)، نوعی سیستم چند کشتی است که به طور وسیعی در مورد محصولات زراعی نیز معمول است در نواحی اقلیمی با زمستان ملایم تا نیمه سرد، فصل رشد طولانی میباشد کشاورز میتواند پس از برداشت یک محصول پائیزه مانند گندم یـا جـو، به کاشت یک محصول بهاره گرمادوست در همان زمین اقدام نماید به طور مثال، در نواحی بـا زمستان ملایم میتوان بعد از برداشت سیب زمینی یا چغندرقند به کشت ذرت تابستانه پرداخت و یا در نواحی با زمستان کمی سرد تا نیمه سرد پس از برداشت جو به کشت ذرت آفتابگردان گلرنگ، برنج و غیره اقدام نمود. این سیستم تولید را که در آن دو محصول در یک سال زراعی در یک قطعه زمین تولید میشود کشت دوگانه گویند کشت دوگانه در نواحی با زمستان سرد امکان پذیر نیست ولی در سایر اقالیم ایران بسیار معمول است.

افزایش بهره وری

کشت دوگانه به کشاورزان این امکان را می دهد که با کشت همزمان دو محصول مختلف، بیشترین استفاده را از زمین خود ببرند. با انتخاب گونه های گیاهی مکمل، کشاورزان می توانند استفاده از منابع مانند نور خورشید، آب و مواد مغذی را بهینه کنند. این منجر به افزایش بهره وری و عملکرد کلی می شود. به عنوان مثال، کاشت گیاهان با رشد بلند با گیاهان حبوبات می‌تواند در عین غنی‌سازی خاک با نیتروژن، حمایتی برای محصولات بالارونده باشد.

استفاده کارآمد از منابع

محصولات مختلف نیاز به مواد مغذی و عادات رشد متفاوتی دارند. با ترکیب محصولات با ویژگی های مکمل، کشاورزان می توانند به طور موثر از منابع موجود استفاده کنند. به عنوان مثال، گیاهان با سیستم ریشه عمیق می توانند مواد مغذی را از لایه های پایینی خاک استخراج کنند، در حالی که گیاهان با ریشه کم عمق می توانند از مواد مغذی سطح استفاده کنند. این امر استفاده از مواد مغذی خاک را به حداکثر می رساند و نیاز به کودهای مصنوعی را کاهش می دهد.

کاهش خطر

کاشت دو نوع محصول، درآمد کشاورز را متنوع می کند و ریسک ناشی از تکیه صرف به یک محصول را کاهش می دهد. اگر یکی از محصولات با چالش هایی مانند آلودگی به آفات یا شرایط آب و هوایی نامطلوب مواجه شود، محصول دیگر ممکن است همچنان رشد کند و در مقابل خسارات احتمالی محافظت کند. بنابراین کشت دوگانه باعث افزایش انعطاف پذیری و پایداری در سیستم های کشاورزی می شود.

مزایای زیست محیطی

کشت دوگانه با ایجاد یک زیستگاه متنوع برای حشرات، پرندگان و میکروارگانیسم های مفید، از تنوع زیستی حمایت می کند. این می تواند به کنترل آفات و گرده افشانی طبیعی کمک کند، نیاز به آفت کش ها را کاهش دهد و سلامت کلی اکوسیستم را افزایش دهد. علاوه بر این، این عمل می تواند به جلوگیری از فرسایش خاک و بهبود حاصلخیزی خاک از طریق استفاده از گیاهان پوششی کمک کند.

کشت مخلوط

کشت مخلوط گیاهان (polyculture) نوعی ترکیب موقت یا دائمی و خاص گیاهان در یک قطعه زمین معین میباشد
کشت مخلوط میتواند به صورت اختلاط درهم و تصادفی گیاهان (mixed intercropping) کشت مخلوط گیاهان به صورت ردیفی row intercropping) و یا کشت مخلوط نواری به فرم کشت هر محصول در روی یک یا چند ردیف مستقل و به طور متناوب با سایر گیاهان strip intercropping باشد بسته به شرایط تولید و مدیریت مزرعه امتیازات کشت مخلوط میتواند شامل موارد زیر باشد:

(۱) افزایش پایدار عملکرد طی فصول مختلف

(۲) استفاده کاملتر و بهتر از منابع محیطی رشد

(۳) کنترل بهتر علفهای هرز حشرات و بیماریها

(۴) حمایت یک محصول توسط محصول دیگر

(۵) کنترل بهتر بر فرسایش خاک

(۶) افزایش حاصلخیزی خاک

(۷) تغییر در میکروکلیما

اختلال در عملیات زراعی و نیاز به کارگر ،بیشتر از مهمترین مشکلات در کشت مخلوط محصولات زراعی میباشند. بنابراین، سیستم کشت مخلوط مناسب مزارع بزرگ و مکانیزه نیست. اما این روش میتواند به خوبی در چراگاهها مزارع کوچک و باغچه منازل مورد استفاده قرار گیرد انتخاب محصولات و مدیریت مزرعه در کشت مخلوط به دقت زیادی نیاز دارد. در غیر این صورت رقابت بین گیاهان و یا ناسازگاری شیمیایی می تواند موجب کاهش عملکرد گردد.
کشت مخلوط در هم به طور وسیعی در چراگاهها و زراعت سنتی ایران مرسوم است. به طور مثال بعضی از کشاورزان بذرهای تربچه خیار و گوجه فرنگی را به طور همزمان در یک قطعه زمین می.پاشند تربچه در مدتی کمتر از یک ماه برداشت میشود و فضا برای رشد خیار و گوجه فرنگی آزادتر میگردد. خیار در مدتی کمتر از ۳ ماه به طور کامل برداشت میشود و فضا برای رشد گوجه فرنگی کاملاً آزاد میگردد. از کشت مخلوط در هم به طور وسیعی در چراگاهها با هدف تعادل تغذیه ای دام استفاده می شود. برای ایــن منظور، غالباً یک گیاه علوفه ای چند ساله از تیره بقولات مانند) انواعی از شبدر را با یک گیاه علوفه ای چند ساله از تیره گرامینه (مانند علف باغ Dactylis glomerata) به صورت در هم میکارند کشتهای مخلوط ردیفی و نواری در ایران مرسوم نیستند. بهرحال، برای این کشتها میتوان دو محصول را که از نظر خصوصیات رشدی با یکدیگر متفاوتند و نیازهای محیطی متفاوتی دارند (مثلاً) لوبیا چشم بلبلی و ذرت مورد استفاده قرار داد. نسبت دو محصول در مزرعه به اثرات متقابل دو محصول در جهت بهره وری بهتر از منابع محیطی بازده اقتصادی مزرعه و نیز مشکلات مدیریتی بستگی دارد. کشت مخلوط نواری مشکلات مدیریتی کمتری دارد و با امکان مکانیزاسیون بیشتری نسبت به کشت مخلوط ردیفی همراه میباشد.

چندین ترکیب از محصولات وجود دارد که می توان آنها را با هم در یک مزرعه به طور همزمان کاشت

 انتخاب محصول به عوامل مختلفی مانند آب و هوا، شرایط خاک و اهداف خاص کشاورز بستگی دارد. در اینجا چند نمونه از ترکیبات کشت سازگار آورده شده است:

ذرت و لوبیا :این ترکیب کلاسیک که در کشاورزی بومیان آمریکا به “سه خواهر” معروف است، شامل کاشت ذرت، لوبیا کوهنوردی و کدو می شود. ذرت برای بالا رفتن لوبیا پشتیبانی می کند، در حالی که لوبیا نیتروژن را در خاک به نفع هر سه محصول ثابت می کند. کدو به عنوان پوشش زمین عمل می کند، علف های هرز را سرکوب می کند و رطوبت خاک را حفظ می کند.

کاهو و تربچه :کاهو و تربچه ترکیب خوبی را ایجاد می کنند زیرا نرخ رشد متفاوتی دارند. تربچه به سرعت بالغ می شود و برداشت زودرس را فراهم می کند، در حالی که کاهو کندتر رشد می کند. کاشت آنها استفاده از فضا را به حداکثر می رساند و امکان برداشت مداوم را فراهم می کند.

گوجه فرنگی و ریحان :گوجه فرنگی و ریحان از همراهان سازگار در باغ هستند. ریحان می تواند آفات خاصی را که گوجه فرنگی را تحت تأثیر قرار می دهند دفع کند و عطر ریحان ممکن است طعم گوجه فرنگی را افزایش دهد. کاشت آنها در کنار هم می تواند مزایای متقابل داشته باشد و باغی متنوع تر و جذاب تر ایجاد کند.

هویج و پیاز :هویج و پیاز اغلب به دلیل داشتن عمق ریشه و عادات رشد متفاوت کاشته می شوند. پیاز می تواند به جلوگیری از مگس هویج کمک کند، در حالی که هویج می تواند به سرکوب علف های هرز اطراف گیاهان پیاز کمک کند. این ترکیب می تواند فضا را بهینه کرده و برداشت متنوعی را ارائه دهد.

کلم و شوید :کاشت شوید در نزدیکی کلم می تواند حشرات مفیدی مانند زنبورها را جذب کند که آفات کلم مانند کرم ها را شکار می کنند. این استراتژی طبیعی کنترل آفات می تواند به کاهش نیاز به مداخلات شیمیایی کمک کند.

اینها تنها چند نمونه هستند، و بسته به منطقه خاص و شرایط رشد، بسیاری از ترکیبات گیاهی سازگار دیگر وجود دارد. توجه به عواملی مانند سازگاری گیاه، نیاز به مواد مغذی و تداخل آفات هنگام انتخاب محصولات برای کاشت بین کاشت بسیار مهم است.

جمع بندی کشت دوگانه و کشت مخلوط

کشت دوگانه و کشت مخلوط یک رویکرد امیدوارکننده برای افزایش بهره وری و پایداری کشاورزی ارائه می دهد. با کاشت دو نوع مختلف محصول در یک زمین، کشاورزان می توانند عملکرد را افزایش دهند، استفاده از منابع را بهینه کنند، خطرات را کاهش دهند و رفاه محیطی را ارتقا دهند. همانطور که کشاورزی به تکامل خود ادامه می دهد، پذیرش شیوه های کشت دوگانه می تواند به آینده کشاورزی انعطاف پذیرتر و شکوفاتر کمک کند.

با ما همراه باشید

با ارائه برترین مقالات و مطالب روز کشاورزی توسط کارشناسان فنی

  **اگری راز ،راز رویش ها**

هنر تهیهٔ چای در چین و اروپا

چین نخستین کشوری است که چای در آن کشت شده و همچنان بزرگترین تولیدکنندهٔ انواع چای به شمار می‌رود.

مردم این کشور از هزاران سال پیش چای را می‌شناخته‌اند و این نوشیدنی به جزء لاینفک زندگی‌شان بدل شده است و امروز چای یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌ها در سراسر جهان به‌شمار می‌رود.

هدیهٔ چین به جهان: یک فنجان چای ناب

چین نخستین کشوری است که چای در آن کشت شده و همچنان بزرگترین تولیدکنندهٔ انواع چای به شمار می‌رود. سنت کاشت و فرآوری و شیوهٔ صرف چای در چین سال ۲۰۲۲ در سیاههٔ میراث فرهنگی جهان ثبت شد. طبق اعلام کمیتهٔ بین‌المللی چای چین در سلال ۲۰۲۱ حدود ۳.۱ میلیون تن چای تولید کرده و این رقم در سال ۲۰۱۸ حدود ۵.۹ میلیون تن بوده.

کوهستان وویی در قلب چین یکی از معروف‌ترین چای‌های جهان را دارد و حدود ۱۰ هزار هکتار زمین در این منطقه زیر کشت چای اولونگ و چای سیاه می‌رود.

۲۴ نسل از خاندان ژیانگ یوانگ‌سون در کارتولید چای مرغوب بوده‌اند و طرز تهیهٔ چای معروفِ لپسانگ سوچونگ، که به‌ويژه در بریتانیا محبوب است کشف آنهاست. در این شیوه برگ‌های خشک‌شدهٔ گیاه روی ذغال سرو ، حرارت می‌بینند و بوی دود می‌گیرند و پس از تخمیر به چای سیاه بدل می‌شوند، شیوه‌ای که احتمالا برحسب اتفاق کشف شده است.

نخستین کالای تجاری بین‌المللی؛ چای در اروپا

شیوهٔ فرآوری و صرف چای در هر کشور متفاوت است. گیاه چای هرگز در داخل خاک اروپا به شکل انبوه کشت نشده، اما در جزایر اروپایی میانهٔ آتلانتیک یعنی جزیرهٔ آزورِس (پرتغال) چنین است. چراکه این جزیره خاک و آب‌وهوای مساعد را برای کشت چای دارد. کشت چای در این جزیره حدود ۲۰۰ سال پیش آغاز شده و در قرن ۱۹ نیز یک استاد چای‌ساز اهل چین تجربه و دانش خود را به اینجا منتقل کرده.

سابقهٔ چای در پرتغال بیش از اینهاست. در واقع تاجران پرتغالی بودند که در قرن هفدهم چای را از چین به اروپا آوردند و به‌نوعی به نخستین کالای بین‌المللی جهانی بدل کردند.

در جزیرهٔ سائو میگوئل آزورس، «چاگوره‌آنا» قدیمی‌ترین کارخانهٔ چای‌سازی اروپا نهفته است که از سال ۱۸۸۳ تا امروز به فعالیت خود ادامه داده.

مادالنا موتا پنجمین نسل از خانوادهٔ گردانندهٔ این کارخانه به شمار می‌آید. اجداد او پس از رکود کشت و فروش پرتغال در این جزیره به کشت چای روی آوردند. روزانه در این منطقه ۲۵۰۰ کیلو برگ چای چیده می‌شود و هر پنج کیلو برگ سبز یک کیلو چای خشک می‌دهد.

خلاصه مطلب:

چای اروپایی، به ویژه چای بریتانیا، اغلب با چای سیاه مرتبط است و به دلیل طعم قوی آن شناخته شده است. چای بعد از ظهر، یک سنت بریتانیایی، یک رویداد اجتماعی محبوب است. چای چینی و اروپایی هر دو تجربه لذت بخشی را ارائه می دهند و می توان از آن به طرق مختلف لذت برد. چه طعم لطیف چای چینی را ترجیح دهید و چه چای اروپایی، کاوش در دنیای چای می تواند سفری جذاب باشد.

انواع بیماری مرکبات و روش مبارزه با آن

معرفی

لیمو ترش که با نام علمی Citrus limon شناخته می شود، درختانی همیشه سبز با اندازه متوسط ​​و از خانواده Rutaceae هستندکه در آب و هوای گرم و نیمه گرمسیری تا گرمسیری رشد می کند به آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب و کمی اسیدی نیاز دارد. درختان لیمو ترش برای رشد سالم و تولید میوه نیاز به آبیاری و کوددهی منظم دارند. آنها را می توان از طریق بذر، قلمه یا پیوند تکثیر کرد. آنها عادت رشد گسترده و شاخه های خاردار دارند. این درخت گل‌های سفید معطری با رنگ بنفش در پایه تولید می‌کند. میوه گرد تا بیضی شکل با پوسته زرد روشن و ضخیم و پالپ اسیدی و غنی از ویتامین C است. لیمو ترش در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری کشت می شود و نیاز به آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب دارد. این مقاله مروری مختصر از بیماری‌های رایجی که درختان لیمو (Citrus limon) را تحت تأثیر قرار می‌دهند ارائه می‌کند و استراتژی‌های مدیریتی برای رسیدگی به این مسائل ارائه می‌دهد. درک و مدیریت موثر این بیماری ها برای حفظ سلامت و بهره وری درختان لیمو بسیار مهم است.بریا اطلاعات تکمیلی میتوانید به مقاله بیماری مرکبات سر بزنید.

بیماری های مهم لیمو ترش

جاروک لیموترش

“Candidatus Phytoplasma aurantifolia” یک باکتری فیتوپلاسما است که باعث ایجاد بیماری معروف جاروک در درختان لیمو می شود. این بیماری منجر به الگوهای رشد غیر طبیعی و ظاهری جارو مانند، تکثیر شاخه ها و رشد برگ های کوچک و منحرف شده و می تواند منجر به کاهش تولید میوه شود.این باکتری از طریق حشرات ناقل منتقل می شود و می تواند به شدت بر سلامت و بهره وری درختان لیموترش تأثیر بگذارد.

✅ کنترل

مدیریت جاروک لیموترش شامل حذف درختان آلوده، کنترل حشرات ناقل و اجرای اقدامات فرهنگی برای ارتقای سلامت درختان است.

آنتراکنوز لیمو ترش

آنتراکنوز لیمو یک بیماری قارچی است که توسط Colletotrichum gloeosporioides ایجاد می شود که عمدتاً درختان لیمو و قسمت‌های مختلف آن را از جمله برگ‌ها، شاخه‌ها و میوه‌ها را درگیر می‌کند. که بصورت لکه های کوچک، فرورفته و تیره، روی میوه ظاهر می شود که می تواند در طول زمان بزرگ شده و قسمت قابل توجهی از میوه را بپوشاند. میوه های آلوده ممکن است تغییر رنگ داده، چروکیده شوند و زودتر از موعد ریزش کنند. در موارد شدید، این بیماری می تواند برگ ها و شاخه ها را نیز درگیر کند و باعث ایجاد لکه ها یا ضایعات نکروزه تیره شود. بیماری های آنتراکنوز در صورت عدم کنترل می تواند منجر به کاهش کیفیت و عملکرد میوه شود

✅کنترل

درمان های مناسب بهداشتی، هرس و قارچ کش می تواند به مدیریت و کنترل بیماری آنتراکنوز لیمو کمک کند.

سفیدک پودری لیمو ترش

بیماری سفیدک پودری یک بیماری قارچی است که درختان لیمو را درگیر می کند. این بیماری توسط قارچ Geotrichum citri-arantii ایجاد می شود. این بیماری در داخل میوه ایجاد می شود و در نتیجه ظاهری پودری یا گچی در نزدیکی هسته ایجاد می کند. بافت آسیب دیده نرم، آبکی می شود و ممکن است بوی بدی متصاعد کند. عواملی مانند رطوبت بالا، گردش هوای ضعیف و بلوغ میوه در توسعه آن نقش دارند. سفیدک پودری یکی دیگر از بیماری های قارچی است که برگ ها و شاخه های درختان لیمو را درگیر می کند. به صورت یک پوشش پودری سفید روی سطح برگ ها ظاهر می شود و می تواند رشد را متوقف کند و عملکرد میوه را کاهش دهد.

عوامل ایجاد کننده سفیدک پودری لیمو ترش

1. استرس محیطی: عواملی مانند نوسانات دما، سطح رطوبت و مدیریت آب می توانند در ایجاد کپک پودری داخلی نقش داشته باشند. در مناطقی با آب نامنظم و رطوبت زیاد بیشتر دیده می شود.

2. عدم تعادل تغذیه ای : عدم تعادل در جذب مواد مغذی، به ویژه کمبود کلسیم، می تواند خطر ابتلا به کپک پودری داخلی را افزایش دهد. کلسیم کافی برای رشد میوه و استحکام دیواره سلولی ضروری است.

3. حساسیت گونه ای : برخی از واریته های آهک ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی که بر حساسیت آنها به تجزیه داخلی تأثیر می گذارد، بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری باشند.

4. روش های فرهنگی : شیوه های مدیریت باغات، از جمله آبیاری و کوددهی، می تواند بر احتمال ابتلا به سفیدک پودری داخلی تأثیر بگذارد.

✅ کنترل

مدیریت شامل حفظ بهداشت خوب باغ، هرس برای گردش بهتر هوا، اجتناب از کود دهی بیش از حد نیتروژن و استفاده از قارچ کش ها است. حذف سریع میوه های آلوده و مشاوره با متخصصان بیماری های گیاهی توصیه می شود.

بیماری انگومک در لیموترش

Phytophthora citrophthora عامل بیماری انگومک یا گموز مرکبات است که باعث پوسیدگی ریشه مرکبات می شود. درختان مرکبات را تحت تأثیر قرار می دهد و منجر به علائمی مانند پژمردگی، زرد شدن یا قهوه ای شدن برگ ها، توقف رشد و کاهش سلامت کلی درخت می شود. پاتوژن در شرایط خاک مرطوب و با زهکشی ضعیف رشد می کند و می تواند از طریق حرکت آب پخش شود.

✅ کنترل

مدیریت شامل بهبود زهکشی خاک، تمرین آبیاری مناسب و اجرای اقدامات بهداشتی است. قارچ کش های سیستمیک متالاکسیل و فوزتیل آلومینیم بر گونه فیتوفتورا موثر می باشد.

کپک دوده ای لیمو ترش

کپک دوده ای یک بیماری قارچی است که روی عسلک که توسط حشرات مکنده شیره مانند شته ها یا فلس ها دفع می شود رشد می کند. این یک پوشش سیاه و دوده مانند روی برگ ها ایجاد می کند که فتوسنتز را کاهش می دهد و بر سلامت کلی درخت تأثیر می گذارد.

عامل بیماری کپک دوده ای یا فوماژین(Fumagina) ،قارچ هایMeliola camelia و Capnodium citri می باشد. یک بیماری قارچی است که درختان مرکبات را درگیر می کند. در درجه اول بر میوه تأثیر می گذارد و باعث ایجاد ضایعات تیره و فرورفته در پوست می شود. ضایعات می توانند گسترش یافته و ادغام شوند و منجر به تغییر شکل میوه و کاهش ارزش بازار شوند. چرخه بیماری شامل زمستان گذرانی قارچ در برگ های افتاده آلوده و انتشار آن از طریق آب باران یا باران ناشی از باد است. کپک دوده ای یک قارچ سیاه و پودری است که روی ترشحات قندی برخی حشرات، عمدتاً حشرات تغذیه کننده شیره مانند شته ها، حشرات فلس دار و شپشک های آرد آلود رشد می کند.این حشرات از شیره درخت لیموترش تغذیه می کنند و ماده ای شیرین و چسبنده به نام عسلک از خود دفع می کنند. سپس کپک دوده ای روی عسلک رشد می کند و برگ ها، میوه ها و شاخه های درخت را با لایه ای تیره و دوده مانند می پوشاند.

✅ کنترل

برای مدیریت کپک دوده ای روی درختان لیموترش، کنترل آفات حشره ای که عسلک تولید می کنند ضروری است. اقداماتی مانند استفاده از حشره کش ها، شکارچیان طبیعی این حشرات، یا حذف فیزیکی آفات می تواند به جلوگیری از ایجاد کپک دوده و حفظ سلامت کلی و ظاهر درخت لیمو کمک کند.

استابورن لیمو ترش

ریزبرگی یا استابورن یک بیماری ویروسی که عامل آن spiroplasma citri است که باعث توقف رشد و کوچک شدن برگها می شود. از طریق شته ها منتقل می شود و می تواند منجر به کاهش تولید میوه شود.

✅ کنترل

• استفاده از پیوندک عاری از بیماری ،ریشه کنی درختان آلوده در باغهای جوان،تیمار درختان مبتلا با تتراسیکلین

اگزوکورتیس لیمو ترش

اگزوکورتیس یک بیماری ویروسی است که پوست و لایه کامبیوم درختان لیمو را درگیر می کند. باعث ترک خوردن و کنده شدن پوست می شود که منجر به کاهش قدرت و زوال می شود.اگزوکورتیس یک بیماری است که عمدتاً با درختان مرکبات از جمله درختان لیموترش مرتبط است. عامل ایجاد کننده اگزوکورتیس یک ویروس است نه یک باکتری، به طور خاص، بیماری اگزوکورتیس توسط Citrus Exocortis Viroid (CEVd) ایجاد می شود.

ویروئیدها مولکولهای RNA عفونی کوچک و تک رشته ای هستند که مانند ویروس ها پروتئین ها را کد نمی کنند. در عوض، آنها می توانند تکثیر شوند و با فرآیندهای سلولی طبیعی گیاه تداخل داشته باشند که منجر به علائم مختلفی می شود. در مورد اگزوکورتیس، ویروئید باعث پوسته پوسته شدن پوست و ایجاد ضایعات چوب پنبه ای در شاخه ها و تنه درختان مرکبات می شود. این علائم می تواند درخت را ضعیف کند و بر سلامت کلی و تولید میوه تأثیر بگذارد.

✅ کنترل

مدیریت اگزوکورتیس اغلب شامل استفاده از مواد کاشت عاری از ویروس، اجرای اقدامات بهداشتی دقیق برای جلوگیری از گسترش ویروس ، حذف و از بین بردن درختان آلوده است. مدیریت صحیح بیماری برای جلوگیری از گسترش ویروس در باغ مرکبات و تأثیر بر درختان آهک بسیار مهم است.

تریستزای لیموترش

تریستزا که با نام CTV (ویروس Citrus tristeza) نیز شناخته می شود، یک بیماری ویروسی است که درختان مرکبات مختلف از جمله لیموترش را درگیر می کند. می تواند باعث توقف رشد، زرد شدن برگ ها و کاهش کیفیت و عملکرد میوه شود. CTV یک پاتوژن ویروسی است که در درجه اول بر گونه های مرکبات از جمله درختان لیموترش تأثیر می گذارد. این بیماری توسط شته ها، به ویژه شته مرکبات قهوه ای (Toxoptera citricida) و شته مرکبات سیاه (Toxoptera aurantii) منتقل می شود.هنگامی که درختان لیمو به CTV آلوده می شوند، می توانند طیف وسیعی از علائم را نشان دهند، از جمله زرد شدن برگ ها، توقف رشد، کاهش کیفیت میوه، و در موارد شدید، کاهش درخت و مرگ. سویه های CTV از نظر شدت متفاوت هستند و تأثیر آنها بر درختان لیمو می تواند متفاوت باشد.

✅ کنترل

استفاده از ارقام مقاوم، کنترل ناقلان شته، و انتخاب پایه های مقاوم، در مدیریت بیماری تریستزا در باغ های مرکبات، از جمله درختان لیموترش، حیاتی هستند.

جمع بندی

بیماری‌های درخت لیموترش که توسط عوامل بیماری‌زای مختلف ایجاد می‌شوند، بر سلامت و کیفیت میوه درختان لیموترش تأثیر می‌گذارند. اینها عبارتند از شانکر مرکبات، سبز شدن مرکبات، ویروس تریستزا مرکبات، سفیدک پودری، کپک دوده، گوموزیس و غیره. مدیریت این بیماری ها، شامل استفاده از پایه های مقاوم به بیماری، کنترل آفات و شیوه های مناسب باغداری برای حفاظت از باغات مرکبات است. نظارت منظم و مداخله زودهنگام برای حفاظت از محصولات مرکبات ضروری است.

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%A8%D8%A7%D8%AA
• کتاب بیماری های مهم درختان میوه در ایران
• https://en.wikipedia.org/wiki/Citrus

با ما همراه باشید

با ارائه برترین مقالات و مطالب روز کشاورزی توسط کارشناسان فنی

  **اگری راز ،راز رویش ها**

روش های پیشگیری،کنترل و درمان آفات لیموترش

مقدمه

لیمو ترش از میوه‌های محبوب و پرکاربردی است که در بسیاری از مناطق جهان کشت می‌شود که مانند هر درخت دیگری، ممکن است با آفات و بیماری‌های مختلفی روبرو شود که می‌تواند به عملکرد و کیفیت محصول تأثیر منفی بگذارد. در این مقاله، به بررسی برخی از رایج‌ترین آفات لیمو ترش و راه‌های کنترل آنها خواهیم پرداخت.

آفات رایج لیمو ترش

آفت شته لیمو ترش

شته های لیمو که با نام علمی Aphis citricola شناخته می شوند، حشرات کوچکی هستند که از خانواده شته ها هستند. این موجودات کوچک معمولاً در درختان لیمو و سایر گیاهان مرکبات یافت می شوند. شته‌های لیمو علیرغم اندازه کوچکشان نقش مهمی در اکوسیستم دارند و توجه محققان و باغداران را به خود جلب کرده‌اند.

1. خصوصیات فیزیکی

شته های لیمو معمولاً به رنگ سبز یا زرد و سیاه، با بدن نرم و ساختار گلابی شکل هستند. طول آنها در حدود 1-2 میلی متر است که باعث می شود به سختی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشند. ظاهر ظریف آن‌ها با آنتن‌های بلند و دو ساختار لوله‌ای به نام قرنیکل بر روی شکم آن‌ها تکمیل می‌شود.

2. چرخه زندگی

شته های لیمو چرخه زندگی پیچیده ای دارند که شامل تولید مثل جنسی و غیرجنسی می شود. شته های ماده در فصل بهار و تابستان بدون نیاز به جفت گیری پوره های زنده به دنیا می آورند. این پوره ها به سرعت بالغ می شوند و می توانند در عرض یک هفته تولید مثل کنند. در پاییز، تولید مثل جنسی رخ می دهد و در نتیجه تخم هایی تولید می شود که زمستان گذرانی کرده و در بهار بعد از تخم بیرون می آیند.

3. عادات تغذیه

شته های لیمو حشرات شیره خواری هستند که از شیره آبکش گیاهان مرکبات تغذیه می کنند. آنها از قطعات دهان سوراخ کننده خود برای استخراج شیره قندی استفاده می کنند که منبع اصلی تغذیه آنهاست. هنگام تغذیه، شته ها ماده چسبنده ای به نام عسلک ترشح می کنند که می تواند مورچه ها را جذب کند و باعث رشد کپک دوده ای روی برگ ها شود.

4. تأثیر بر درختان

فعالیت های تغذیه ای شته های لیمو می تواند اثرات مثبت و منفی بر روی درختان مرکبات داشته باشد. از یک طرف تغذیه آنها می تواند گیاه را ضعیف کرده و باعث توقف رشد و زرد شدن برگها شود. علاوه بر این، شته ها می توانند بیماری های ویروسی را به گیاهان منتقل کنند و سلامت آنها را بیشتر به خطر بیاندازند. از سوی دیگر، عسلک تولید شده توسط شته ها می تواند به عنوان منبع غذایی برای حشرات مفیدی مانند کفشدوزک ها و زنبورها باشد که شته ها را شکار کرده و به کنترل جمعیت آنها کمک می کند.

5. مدیریت آفات

کنترل شته های لیمو می تواند چالش برانگیز باشد، اما می توان از چندین روش استفاده کرد. شکارچیان طبیعی مانند کفشدوزک، بند بند و زنبورهای انگلی را می توان به منطقه آسیب دیده معرفی کرد تا جمعیت شته ها را کنترل کند. علاوه بر این، نظارت منظم و تشخیص زودهنگام آلودگی ها می تواند به جلوگیری از آسیب شدید کمک کند. در مواردی که مداخله شیمیایی ضروری باشد، می توان از حشره کش ها یا صابون های آلی برای به حداقل رساندن آسیب به حشرات مفید و محیط زیست استفاده کرد.

آفت تریپس لیمو ترش

تریپس لیمو (Scirtothrips citri) یک آفت رایج است که درختان لیمو و سایر محصولات مرکبات را تحت تأثیر قرار می دهد. این حشرات ریز در صورت عدم کنترل می توانند آسیب قابل توجهی به برگ ها، گل ها و میوه های درختان لیمو وارد کنند.

1.مشخصات ظاهری

تریپس لیمو حشره کوچک و باریکی است که طول آن حدود 1 تا 2 میلی متر است. بال های باریکی دارند و معمولاً زرد یا قهوه ای کم رنگ هستند. این آفات در هوای گرم بیشترین فعالیت را دارند و در مناطق مرکبات رشد می کنند. تریپس لیمو از شیره برگ ها، گل ها و میوه های جوان تغذیه می کند و باعث آسیب به بافت های گیاه می شود.

2. چرخه زندگی

چرخه زندگی تریپس لیمو شامل چند مرحله است: تخم مرغ، پوره و بالغ. تریپس ماده بالغ تخم‌های خود را در داخل بافت‌های درخت لیمو، معمولاً در جوانه‌های برگ یا گل می‌گذارد. تخم‌ها به پوره‌هایی تبدیل می‌شوند که شبیه نمونه‌های کوچک‌تر بالغ‌ها هستند. پوره ها قبل از رسیدن به بلوغ دو مرحله سن را طی می کنند. کل چرخه زندگی را می توان در کمتر از دو هفته کامل کرد و امکان رشد سریع جمعیت را فراهم کرد.

3. تأثیر بر درختان

آسیب ناشی از تریپس لیمو می تواند گسترده باشد. آنها از بافت های لطیف درخت لیمو تغذیه می کنند و باعث نقره ای شدن یا برنزی شدن برگ ها می شوند. این آسیب می تواند توانایی درخت در فتوسنتز را کاهش دهد و بر سلامت کلی آن تأثیر منفی بگذارد. علاوه بر این، تریپس می تواند باعث ایجاد اسکار بر روی میوه ها شود، آنها را غیرجذاب کرده و ارزش بازار آنها را کاهش دهد. آلودگی شدید می تواند منجر به توقف رشد و کاهش تولید میوه شود.

4. مدیریت آفات

برای کنترل تریپس لیمو، اجرای استراتژی های مدیریت یکپارچه آفات (IPM) مهم است. هدف این استراتژی ها به حداقل رساندن استفاده از آفت کش های شیمیایی و در عوض تمرکز بر روش های کنترل فرهنگی، بیولوژیکی و شیمیایی است. کنترل فرهنگی شامل اقداماتی مانند هرس قسمت های آلوده گیاه، حذف علف های هرز و حفظ بهداشت مناسب در باغ است. این به کاهش زیستگاه تریپس ها و محدود کردن جمعیت آنها کمک می کند.

کنترل بیولوژیکی یکی دیگر از روش های موثر برای مدیریت تریپس لیمو است. برخی از دشمنان طبیعی، مانند کنه های درنده و زنبورهای انگلی، از تریپس تغذیه می کنند و می توانند به کنترل جمعیت آنها کمک کنند. این حشرات مفید را می توان به عنوان نوعی مبارزه بیولوژیکی وارد باغ کرد. علاوه بر این، کاشت گیاهان همراه که حشرات مفید را جذب می کنند نیز می تواند به کنترل تریپس کمک کند.

کنترل شیمیایی باید به عنوان آخرین راه حل و تنها در صورت لزوم استفاده شود. حشره کش هایی که به طور خاص برای کنترل تریپس فرموله شده اند را می توان استفاده کرد، اما مهم است که دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید و تأثیر بالقوه آن بر حشرات مفید و محیط را در نظر بگیرید. برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در جمعیت های تریپس توصیه می شود که بین کلاس های مختلف حشره کش ها چرخانده شوند.

آفت پروانه برگخوار لیمو ترش

پروانه برگ مرکبات (Phyllocnistis citrella) یک آفت رایج است که درختان مرکبات، به ویژه درختان لیمو را تحت تأثیر قرار می دهد.

1.مشخصات ظاهری

پروانه برگ مرکبات حشره ای کوچک و باریک با طول بال های حدود 4-5 میلی متر است. پروانه بالغ به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری است و روی بال هایش علائم مشخصی دارد. این گیاه عمدتاً در ماه‌های گرم فعال است و تخم‌های خود را روی سطح زیرین برگ‌های مرکبات می‌گذارد. تخم ها ریز هستند و به سختی با چشم غیر مسلح قابل تشخیص هستند.

2. چرخه زندگی

پس از بیرون آمدن تخم‌ها، لاروها ظاهر می‌شوند و شروع به تغذیه از رشد تازه درخت مرکبات می‌کنند. آنها تونل های پیچ در پیچ یا مین های درون برگ ها ایجاد می کنند، از این رو به آن “leafminer” می گویند. این تونل ها به راحتی قابل مشاهده هستند و می توانند آسیب قابل توجهی به برگ ها وارد کنند. لاروها قبل از شفیره شدن و در نهایت تبدیل شدن به پروانه بالغ، چندین سن یا مراحل رشد را طی می کنند.

3. تأثیر بر درختان

آسیب ناشی از پروانه های مرکبات در درجه اول زیبایی شناختی است، زیرا تونل های ایجاد شده توسط لارو می توانند شکل برگ ها را مخدوش کرده و آنها را ناخوشایند نشان دهند. با این حال، آلودگی شدید می تواند درخت را ضعیف کند و بر سلامت و بهره وری کلی آن تأثیر بگذارد. علاوه بر این، تونل‌های ایجاد شده توسط لاروها می‌توانند نقاط ورود سایر آفات و بیماری‌ها را فراهم کنند و سلامت درخت را بیشتر به خطر بیندازند.

4. مدیریت آفات

کنترل پروانه‌های مرکبات به یک رویکرد مدیریت یکپارچه آفات نیاز دارد. یکی از روش‌ها این است که درختان را به‌طور مرتب از نظر نشانه‌های آلودگی، مانند وجود تخم‌ها یا تونل‌ها روی برگ‌ها پایش کنید. تشخیص زودهنگام امکان اقدام سریع را فراهم می کند و از گسترش آلودگی جلوگیری می کند. هرس برگ های آسیب دیده و از بین بردن آنها می تواند به کاهش جمعیت پروانه های خنجر برگ کمک کند.

روش دیگر کنترل استفاده از حشره کش است. با این حال، مهم است که حشره کش هایی را انتخاب کنید که به طور خاص برای کنترل برگ معدنی مرکبات برچسب گذاری شده اند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید. برخی از حشره کش ها ممکن است به حشرات مفید آسیب برسانند یا اثرات منفی بر محیط زیست داشته باشند، بنابراین استفاده عاقلانه از آنها و به عنوان آخرین راه حل بسیار مهم است.

روش‌های کنترل بیولوژیکی نیز می‌تواند در مدیریت پروانه‌های خنثی برگ مرکبات مؤثر باشد. برخی از دشمنان طبیعی مانند زنبورهای انگلی و سوسک های شکارچی از لاروها تغذیه می کنند و به کنترل جمعیت آنها کمک می کنند.تشویق به حضور این حشرات مفید از طریق استفاده از کاشت همراه یا ایجاد زیستگاه های مناسب می تواند به کنترل طبیعی آفات کمک کند.

مگس سفید مدیترانه ای لیمو ترش

مگس سفید مدیترانه ای که با نام مگس سفید برگ نقره ای (Bemisia tabaci) نیز شناخته می شود، یک آفت رایج است که می تواند آسیب قابل توجهی به درختان لیمو ترش در مناطق مدیترانه ای وارد کند. در این مقاله، ویژگی‌های مگس سفید مدیترانه‌ای، تأثیر آن بر درختان لیمو ترش و استراتژی‌های مدیریتی بالقوه برای کاهش اثرات آن را بررسی خواهیم کرد.

1.مشخصات ظاهری

مگس سفید مدیترانه ای حشره کوچکی است که از خانواده Aleyrodidae است. این نام به دلیل بال های نقره ای رنگ آن است که آن را از سایر گونه های مگس سفید متمایز می کند. این آفات به دلیل توانایی خود در تولید مثل سریع شناخته شده اند و ماده ها صدها تخم در سطح زیرین برگ های درخت لیمو می گذارند. تخم‌ها به پوره‌هایی تبدیل می‌شوند که در عرض چند هفته به بزرگسالان تبدیل می‌شوند.

2. تأثیر بر درختان

وجود مگس سفید مدیترانه ای روی درختان لیمو ترش می تواند اثرات مضری داشته باشد. این آفات از شیره برگ ها تغذیه می کنند و باعث زردی، پژمردگی و توقف رشد می شوند. علاوه بر این، آنها ماده چسبنده ای به نام عسلک را دفع می کنند که باعث رشد کپک های دوده می شود. این کپک می‌تواند برگ‌ها را بپوشاند، فتوسنتز را مهار کرده و درخت را بیشتر ضعیف کند.

3. مدیریت آفات

برای مدیریت آفت مگس سفید مدیترانه ای در درختان لیمو ترش می توان از چندین استراتژی استفاده کرد. یک رویکرد کنترل فرهنگی است که شامل اجرای شیوه هایی است که از هجوم مگس سفید جلوگیری می کند. این شامل هرس منظم برای بهبود گردش هوا و کاهش جمعیت مگس های سفید است. علاوه بر این، حذف و از بین بردن برگ های آلوده می تواند به جلوگیری از گسترش آفت کمک کند.

کنترل بیولوژیکی روش موثر دیگری برای مدیریت مگس سفید مدیترانه ای است. این شامل معرفی دشمنان طبیعی مگس سفید مانند زنبورهای انگلی یا کفشدوزک ها به اکوسیستم درخت لیمو است. این شکارچیان از پوره‌های مگس سفید و بزرگسالان تغذیه می‌کنند و به کنترل جمعیت آنها کمک می‌کنند. استفاده از صابون‌ها یا روغن‌های حشره‌کش نیز می‌تواند یک گزینه باشد، زیرا مگس‌های سفید را بدون آسیب رساندن به درخت لیمو یا محیط‌زیست خفه می‌کنند.

در برخی موارد، کنترل شیمیایی ممکن است برای مدیریت آلودگی شدید مگس سفید مدیترانه ای ضروری باشد. با این حال، استفاده عاقلانه از حشره کش ها و پیروی از دستورالعمل های ارائه شده توسط متخصصان برای به حداقل رساندن هرگونه تأثیر منفی بر محیط زیست و حشرات مفید مهم است. شیوه‌های مدیریت یکپارچه آفات (IPM) که روش‌های کنترل مختلف را ترکیب می‌کند، می‌تواند یک رویکرد موثر و پایدار برای مدیریت مگس سفید مدیترانه باشد.

یک آفت رایج است که می تواند درختان لیمو را آلوده کند و به میوه و سلامت کلی درخت آسیب برساند،شپشک می باشد که انواع مختلفی دارد و ما در این مقاله به 2 مورد مهم آن اشاره کردیم،برای مطالعه مقاله انواع شپشک ها کلیک کنید

شپشک آرد آلود لیمو ترش

لیموترش یک آفت رایج است که به برگ‌ها و شاخه‌های لیموترش و میوه آسیب می‌رساند.

1.مشخصات ظاهری

این حشرات کوچک و نرم با یک ماده سفید و مومی پوشیده شده اند که ظاهری آرد یا پنبه ای به آنها می دهد. هنگامی که از شیره درخت لیمو تغذیه می کنند، گیاه را ضعیف می کنند و در صورت عدم درمان می توانند باعث توقف رشد، زرد شدن برگ ها و حتی مرگ شوند.

نوع لیمو ترش به ویژه در برابر هجوم شپشک آرد آلود حساس است. اسیدیته بالای میوه این آفات را به خود جذب می کند و این امر باعث می شود صاحبان درخت لیمو در نظارت و کنترل جمعیت شپشک آرد آلود هوشیار باشند.

2. مدیریت آفات

برای پیشگیری و مدیریت هجوم شپشک آردآلود، چندین مرحله وجود دارد که می توانید انجام دهید. در ابتدا، درخت لیموی خود را به طور منظم برای نشانه‌های شپشک آردآلود، مانند وجود خوشه‌های سفید و پنبه‌ای روی برگ‌ها، ساقه‌ها و میوه‌ها بررسی کنید. اگر متوجه شدید، آنها را به صورت دستی بردارید یا از یک جریان قوی آب برای جدا کردن آنها استفاده کنید.

علاوه بر این، می‌توانید شکارچیان طبیعی شپشک‌های آردآلود، مانند کفشدوزک‌ها یا کفشدوزک‌ها را به باغ خود معرفی کنید. این حشرات مفید از شپشک های آرد آلود تغذیه می کنند و می توانند به کنترل جمعیت آنها کمک کنند.

استفاده از روغن های باغبانی یا صابون های حشره کش نیز می تواند در کنترل شپشک های آرد آلود موثر باشد. این محصولات آفات را خفه می کنند و چرخه زندگی آنها را مختل می کنند. با این حال، مهم است که دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید و از استفاده از مواد شیمیایی خشن که ممکن است به درخت لیمو یا محیط زیست آسیب برساند، خودداری کنید.

هرس منظم درخت لیمو برای بهبود گردش هوا و نفوذ نور خورشید نیز می تواند به جلوگیری از هجوم شپشک آرد آلود کمک کند. حذف هر گونه شاخه یا برگ آلوده می تواند گسترش این آفات را محدود کند.

شپشک نخودی لیمو ترش

شپشک نخودی با نام Sitona lineatus نیز شناخته می شود، آفت رایجی است که گیاهان نخود را تحت تأثیر قرار می دهد. این سوسک کوچک به دلیل ظاهر متمایز و توانایی آن در ایجاد آسیب قابل توجه به محصولات نخود شناخته شده است. در اینجا یک مقاله 200 کلمه ای در مورد لیمو ترش شپشک نخودی آورده شده است.

1.مشخصات ظاهری

شپشک نخودی یک حشره کوچک است که طول آن حدود 4 تا 5 میلی متر است. بدنی باریک با رنگ قهوه ای تیره یا مشکی دارد. یکی از بارزترین ویژگی های آن پوزه بلندی است که از سر آن بیرون زده است. این پوزه توسط شپشک برای سوراخ کردن غلاف نخود و تخم گذاری داخل آن استفاده می شود.

2.چرخه زندگی

چرخه زندگی شپشک نخودی  لیمو ترش زمانی شروع می شود که سوسک های بالغ در اوایل بهار از خاک بیرون می آیند. سپس قبل از جفت گیری و تخم گذاری از شاخ و برگ گیاهان نخود تغذیه می کنند. تخم‌ها روی سطح غلاف نخود گذاشته می‌شوند و پس از بیرون آمدن، لاروها درون غلاف‌ها فرو می‌روند و از نخودهای در حال رشد تغذیه می‌کنند. این فعالیت تغذیه ای می تواند آسیب قابل توجهی به محصول وارد کند و منجر به کاهش عملکرد و کیفیت پایین نخود فرنگی شود.

3. مدیریت آفات

برای مبارزه با شپشک نخودی می توان اقدامات متعددی انجام داد. تناوب زراعی یک روش موثر است، زیرا چرخه زندگی شپشک ها را مختل می کند. کاشت نخود در یک مکان مختلف هر ساله می تواند به کاهش جمعیت این آفات کمک کند. علاوه بر این، استفاده از حشره کش ها یا عوامل کنترل بیولوژیکی می تواند مورد توجه قرار گیرد،

جمع بندی کنترل آفات لیمو ترش

با رعایت اقدامات پیشگیرانه، استفاده از روش‌های فیزیکی، سموم آفت‌کش و آفت‌کش‌های زیستی، شما می‌توانید آفات لیموترش را کنترل کرده و محصول با کیفیتی را بدست آورید. پیش از استفاده از هرگونه محصول شیمیایی، توصیه می‌شود دستورالعمل‌ها و راهنمایی‌های مربوطه را به دقت مطالعه کرده و از رعایت اصول بهداشتی و ایمنی در استفاده از آنها اطمینان حاصل کنید

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%AA%D8%B1%D8%B4

با ما همراه باشید

با ارائه برترین مقالات و مطالب روز کشاورزی توسط کارشناسان فنی

  **اگری راز ،راز رویش ها**