در انتهای فصل انتقال مواد از ریشه به برگ محدود است و برگ نیز به دلیل عدم وجود کلروفیل در آن، قابلیت فتوسنتز و تولید ندارد. بنابراین، تغذیه ریشه‌ای پس از برداشت با هدف جذب عناصر و تقویت ریشه، تقریباً بی‌نتیجه خواهد بود. با این حال، می‌توان از کودهای میکروبی در انتهای فصل استفاده کرد که به عنوان یک کود آلی، هدف آن حفاظت از ریشه و احیای خاک است. ترکیبات میکروبی موجود در این کودها، متابولیت‌های ضدقارچ تولید می‌کنندو با حضور در خاک، از پوسیدگی طوقه و ریشه جلوگیری می‌کنند و به این ترتیب، سلامت ریشه و خاک بهبود می‌یابد و در نتیجه توسعه ریشه نیز تسریع می‌شود. پس از برداشت، ترکیبات موجود در برگ، به سمت ریشه برای توسعه ریشه منتقل می‌شوند و به همین دلیل، مصرف ریشه‌ای کود با هدف تغذیه ریشه، تاثیر زیادی نخواهد داشت. به همین دلیل، استفاده از کودهای میکروبی جهت حفاظت از ریشه و احیای خاک، بهترین گزینه است.