توت فرنگی یکی از میوه های پرطرفدار و لوکس است که کشت و پرورش آن درآمد خوبی برای گلخانه داران دارد. کشت گلخانه توت فرنگی به دو حالت خاکی و هیدروپونیک انجام می شود که هر کدام مزایای خود را دارد. توت فرنگی را نه تنها در گلخانه، بلکه در خانه نیز می توان پرورش داد. کشت و پرورش این محصول در ایران در مناطق مختلفی صورت می گیرد. مهم ترین بخش های زیر کشت توت فرنگی در کردستان، مرکزی، آذربایجان و خراسان م ی‌باشند و بیشترین میزان تولید توت فرنگی در ایران مربوط به کردستان است.
محصولات پیشنهادی اگری راز
کاشت توت فرنگی
توت فرنگی از خانواده گل سرخیان بوده که دارای یک ساقه بسیار کوتاه است که در امتداد آن به صورت منشعب در آمده و در محور هر برگ، یک جوانه می باشد که می تواند به یک طوقه جانبی تبدیل شود. در هر تخمدان این محصول يک تخمک وجود دارد و تعداد بذرها با توجه به تعداد فندقه‌ها توليد ميی شود. بعد از تلقيح گل و ریزش گلبرگ ها، به تدريج نهنج رشد کرده و گوشتی می شود. یکی از لازمه های داشتن میوه خوب، گرده افشانی کامل و مناسب قبل از تولید میوه است. هورمون هایی همچون هورمون اکسین، جیبرلین و سایتوکینین در رشد و نمو میوه های توت فرنگی دخیل هستند.
کشت گلخانه ای توت فرنگی
در اولین مرحله کشت توت فرنگی گلخانه ای، انتخاب رقم مناسب با شرایط گلخانه ها بسیار مهم است. توت فرنگی رقم های مختلفی دارد که به رقم بهاره و چهار فصل تقسیم می شوند. ارقام توت فرنگی بهاره به آن هایی گفته می شود که بوته ها در سال یک بار میوه می دهند. رقم های چهار فصل به آن هایی گفته می شود که در طول سال بیش از یک بار میوه می دهند.
از این رو بهتر است برخی ارقام توت فرنگی را بشناسیم. مهم ترین ارقام بهاره توت فرنگی شامل گورلا، آلیسو، تیوگو، رد گانتلت، اسیتا، کاتس کیل و فرسنا است. ارقام چهار فصل که مناسب برای کشت های گلخانه ای هستند شامل کاماسورو، استرا و هومی جنتو است که از اواخر اردیبهشت تا اواخر تابستان و اوایل پاییز میوه می دهند.
کشت هیدروپونیک توت فرنگی
همانطور که گفته شد توت فرنگی به صورت هیدروپونیک نیز کشت می شود. در این نمونه از کشت بوته ها هیچ تماسی با خاک ندارند و شرایط گلخانه خاصی باید داشته باشند. در کشت هیدروپونیک از آب، مواد مغذی و مواد معدنی استفاده می شود و این نمونه از کشت در تمام طول سال می تواند انجام شود.
برای انتخاب بهترین روش کشت هیدروپونیک توت فرنگی با توجه به نیازهایی که این محصول دارد سیستم های زیر است که بر اساس آزمایشات بهتر از سایر روش ها نتیجه می دهند.
روش NFT در توت فرنگی
سیستم NFT، به این صورت است که یک بخش نازک از آب غنی حاوی مواد مغذی بر روی ریشه‌های گیاه در جریان است. از این رو گیاهان به طور مداوم در حال تأمین مواد غذایی هستند.
روش ایروپونیک
در روش کشت ایروپونیک ریشه‌های توت فرنگی را در محیط های هوایی قرار داده و مواد غذایی را به وسیله مه ملایم در اختیار گیاه قرار می دهند.
کشت به روش DWC در توت فرنگی
در این روش کشت ریشه‌های گیاه را همانند سایر روش ها در یک محلول غنی حاوی مواد مغذی وارد می کنند. سپس اکسیژن را به وسیله سنگ هوا تامین می کنند. این نمونه از روش کشت برای توت فرنگی و سایر گیاهان بزرگتر قابل اجرا است.
شرایط مناسب برای کشت گلخانه ای توت فرنگی
برای کشت توت فرنگی در گلخانه باید شرایط مناسب جهت رشد محصول مهیا باشد. در غیر این صورت عملکرد محصول کاهش می یابد. به طور مثال دمای نامناسب در ابتدای رشد سبب کاهش کیفیت گرده افشانی و بدشکلی در میوه ها می شود. از طرفی سرمازدگی در بهار موجب از بین رفتن دانه های گرده و مادگی می شود. این موضوع سبب می گردد گرده افشانی به میزان کمی صورت گرفته و در نتیجه تعداد میوه ها کم و یا باعث بدشکلی میوه ها می شود.
همچنین کمبود برخی عناصر مانند کلسیم، منیزیم و روی در قبل از گلدهی می تواند باعث کاهش کیفیت گل و بدشکلی میوه ها شود. توجه کنید که توت فرنگی محصول حساسی است و می تواند نسبت به تنش ها بسیار زود واکنش نشان دهد.
زهکشی مناسب خاک
داشتن خاکی با زهکشی مناسب موجب خروج آب اضافی از خاک می شود. در صورتی که خاک زهکشی مناسبی نداشته باشد نه تنها موجب بیماری در گیاه می شود، بلکه می تواند کمبود عناصر را در گیاه افزایش دهد. توجه کنید که زهکشی ضعیف بر روی شیب، مرز و پشته ها سبب ایجاد زردی در برگ توت فرنگی می شود.
درجه حرارت مناسب کشت توت فرنگی
به طور کلی درجه حرارت مناسب گلخانه در ابتدای کشت، در حدود 10 الی 12 درجه سانتي‌گراد می باشد که با افزايش تابش نور درجه حرارت نیز افزایش می یابد. میانگین دما در تابستان ۴۰-۲۰ درجه سانتی گراد، دما در تیرماه (که گرمترین فصل سال است) ۳۰-۱۵ درجه سانتی گراد، دمای وسط زمستان (دی ماه) ۲۰-۱۵ درجه سانتی گراد و میانگین دما ۴۰ تا ۱۰ درجه سانتی گراد می باشد.
میزان نور در توت فرنگی
محصول توت فرنگی یکی از گیاهان نور دوست بوده که جهت رشد و میوه دهی مناسب نیاز به داشتن نور کافی است. حداقل نیاز نوری این محصول حدود 6 تا 8 ساعت است که بتواند میوه های با کیفیتی را تولید کند. عدم وجود نور کافی در کاشت این محصول موجب افزایش حساسیت آن ها نسبت به عوامل بیماری زا همچون سفیدک پودری و کپک خاکستری می شود.
میزان آبیاری در توت فرنگی
یکی از نکاتی که باید در اولویت قرار دهید این است که بلافاصله بعد از کشت، آبياری به میزان کافی صورت بگیرد. همچنین بوته‌ها در شرایط مرطوب و نسبتا گرم میوه دهی مناسبی دارند (باید رطوبت به میزان مناسب باشد که بوته ها بیمار نشوند). میزان حدودی رطوبت 60 تا 70 درصد در گلخانه کافی می باشد (استفاده از فن ها و تهویه نباید فراموش شود). توت فرنگی در برابر خشکی خاک حساس می باشد، از این رو تنش خشکی موجب عدم گلدهی و میوه دهی، ریزشدگی و رنگ پریدگی میوه و برگ ها می شود.
کوددهی در توت فرنگی
کوددهی در توت فرنگی بسیار مهم است؛ چرا که رابطه مستقیم با رنگ و طعم میوه دارد. از ابتدای رشد کودهایی همچون آمینو اسیدها، محرک های رشد، کود 10-52-10 و ترکیباتی که رنگ و مزه میوه توت فرنگی را افزایش می دهد مانند کودهای حاوی پتاس و ترکیباتی همچون اتیل هگزانوات، اتیل بوتانوات موثر هستند. برای اطلاع از کوددهی در توت فرنگی به برنامه کودی کامل توت فرنگی مراجعه نمایید.
سخن پایانی و آخر
برای داشتن میوه توت فرنگی خوش رنگ و خوش طعم در گلخانه باید عواملی را در نظر گرفت. کوتاهی از هر کدام از این عوامل می تواند در کیفیت و تناژ میوه تولید موثر باشد. توت فرنگی یکی از محصولات پرطرفدار در بازار است که با رعایت نکات مهمی مانند خاک مناسب، نور کافی، آبیاری و کوددهی صحیح در زمان کاشت می توان سهم بازار خوبی را داشت.
هنـوز دیدگاهی ثبــت نشــده
اولیــن باشــید شــما